Feyenoord 6 - 1 AGOVV

Met 6-1 verliezen en toch met het gevoel van een winnaar van het veld stappen. De wereld leek even op zijn kop te staan, toen elf doodvermoeide AGOVV’ers in De Kuip vierduizend meegereisde fans voor hun niet aflatende steun met applaus bedankten. Ze vierden het bekerverlies als een zege.

Daar was ook alle reden voor. Tweeenveertig volle minuten verbaasde het grote Feyenoord zich over niet verwachte tegenstand, over knap Apeldoorns combinatievoetbal, over lef en bravoure van elf amateurs. En als, ja als, de aalvlugge Santinho Lopes Monteiro, na twintig minuten een slappe terugspeelbal van Feyenoorder Loovens had afgestraft, ja dan... Dan had het roerige Apeldoornse legioen definitief bezit genomen van De Kuip en ‘hadden we’, volgens AGOVV-trainer Stanley Menzo, ‘een andere wedstrijd gezien.’
Maar Menzo vond het zo al mooi genoeg. Hij sprak vol trots over zijn spelers, beklemtoonde dat AGOVV het toch maar was gelukt om er meer dan veertig minuten een hele knappe wedstrijd van te maken en niemand die hem in de perszaal van Feyenoord tegensprak. ‘We hebben gezien dat AGOVV kwaliteiten heeft, maar je weet ook dat op een gegeven moment de pijp leeg is.’
Een mazzeldoelpunt van Anthony Lurling, drie minuten voor de rust brak het Apeldoornse verzet. Hij kreeg de bal toevallig voor zijn voeten. Doelman Ruud Dijkman was kansloos.

Op slag van rust opende het Rotterdamse troetelkind Robin van Persie met een schitterend doelpunt zijn eigen show. Hij promoveerde in volle vaart een voorzet van Guyan met de techniek van een geboren voetballer tot een wereldgoal. Het volgens trainer Bert van Marwijk tot dan ‘dramatisch slechte Feyenoord’ vierde opgelucht het tweede doelpunt, AGOVV was definitief een illusie armer.
De tweede helft was een formaliteit. De in het centrum van de aanval genadeloos spelende Robin van Persie onderstreeepte met vier treffers zijn klasse en maakte van Van Marwijk op slag een gelukkig mens. ‘Van een tegenstander als AGOVV moeten we met vijf tot zeven treffers verschil winnen, en dat is gelukkig gebeurd. Hij kon na een eindeloos lijkende serie aanvaringen eindelijk Van Persie roemen. ‘We zien nu een andere Van Persie.’

Van Marwijk bedoelde een mentaal sterkere, een evenwichtigere Van Persie. Een prettige meevaller aan de vooravond van de klassieker Ajax-Feyenoord. Vijf meter verderop sprak Stanley Menzo nog eens met veel trots over zijn jongens. ‘We hebben veertig minuten laten zien dat spelers van Feyenoord ook maar gewoon mensen van vlees en bloed zijn. We hebben lange tijd laten zien dat we door de linies kort op elkaar te laten spelen het Feyenoord ook in De Kuip het heel moeilijk kunnen maken en we hebben vierduizend fans uit Apeldoorn volgens afspraak goed voetbal laten zien.’
Invaller Jurrick Juliana schonk uit een afgemeten voorzet van Rein Meekels AGOVV de dik verdiende eretreffer: 6-1. AGOVV incasseerde met opgeheven hoofd een fikse nederlaag en werd daarvoor met gejuich en een gul applaus rijkelijk beloond door de duizenden fans.