Super Cup:
1992-08-12 | Finale | PSV - Feyenoord 1-0 (1-0)
Opstelling FC Twente:
Trainer: Dick Advocaat
Hiele; Refos, van der Net, Vonk, Boessen; Luhukay, Mulder, Ridderhof; Simons, Simons🟨, Breetveld (46' Cooke)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, Nortan, Fräser, Heus🟨 ; Scholten, Blackson (62' van Gobbel), Kiprich; van der Laan (84' Brochard), Keur, Blinker
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: van Swieten
Verslag:
Feyenoord en PSV hebben er weinig aan gedaan om het jaarlijkse personeelsavondje van de PTT te laten uitgroeien tot een ware voetbalhappening. In De Kuip, die door de druilerige regen toch al geen vrolijke aanblik gaf, regeerde de onmacht. PSV kon niet aanvallen, Feyenoord geen doelpunten maken. Een toevalstreffer van Erwin Koeman, een afstandsschot waar zijn broer het patent op heeft, besliste de wedstrijd om de supercup in het voordeel van PSV.
Nadat Feyenoord het kleinood had overgedragen aan de landskampioen - vorig jaar wonnen de Rotterdammers met 1-0 - sprak PSV-trainer Hans Westerhof de hoop uit dat zijn ploeg dit seizoen aanvallend aanmerkelijk beter voor de dag zal komen dan gisteravond het geval is geweest. “Maar vandaag hebben we het accent wat meer op de verdediging gelegd. Tegen Sporting Lissabon, AS Roma en Ajax waren we in de defensie nogal kwetsbaar. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Vandaar dat ik blij ben dat we tegen Feyenoord in defensief opzicht overeind zijn gebleven.”
Niettemin ziet het er naar uit, dat Westerhof aanzienlijk meer zekerheden inbouwt dan zijn voorganger Bobby Robson die vaak met vleugelspitsen opereerde. Feyenoords nieuwe trainer Wim van Hanegem blijft experimenteren met Henk Fräser als schaduwspits. “We zullen niet elke week worden geconfronteerd met een ploeg die zich zo verdedigend opstelt”, reageerde hij laconiek.
PTT Telecompetitie:
1992-08-16 | Speelronde 1 | FC Twente - Feyenoord 0-5 (0-1)
Opstelling FC Twente:
Trainer: Dick Advocaat
Hiele; Refos, van der Net, Vonk, Boessen; Luhukay, Mulder, Ridderhof; Simons, Simons🟨, Breetveld (46' Cooke)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, Nortan, Fräser, Heus🟨 ; Scholten, Blackson (62' van Gobbel), Kiprich; van der Laan (84' Brochard), Keur, Blinker
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: van Swieten
Verslag:
Argeloos - mogelijk de verkeerde instelling - baan je je een weg door de mensenmenigte naar de ingang van het Diekman-stadion, nog geen driehonderd meter verder. Naar de wedstrijd FC Twente - Feyenoord. Om je heen mannen van alle leeftijden, vooral jonge, en een enkele vrouw als de massa zich plotseling omdraait en jouw kant begint uit te hollen. Gejoel, gegil. Struikelende mensen, een man met een kruk wordt omver gelopen. Je begint mee te hollen, hard. Waarom? Waarheen? De angst giert door je keel.
Als de massa eindelijk inhoudt, zie je drie agenten in gevechtstenue te paard, in vol galop. Ze rijden op "ons' in. Erachter een andere, dreigende kudde jongens. Honderden. “Vuile kanker Tukkers”, hoor je ze schreeuwen.
Als je veiligheidshalve de ventweg kiest. Want je wilt toch naar het stadion (waarom nog?), komt een echtpaar op de fiets aanrijden. De man heeft een kind voorop in een zitje. Voordat hij het beseft is hij omvergekegeld door overspannen, getergde jongens.
Twee oudere mannen vluchten een tuin in. “Ouwe kankerboeren!” De mannen willen naar de wedstrijd, maar je ziet ze aarzelen. Een weerzien met de voetbalcompetitie.
Het feest is weer begonnen.
Anderhalf uur later, de wedstrijd is op dertig minuten na voorbij, klinkt een oorverdovende knal. Een bom? Zo klinkt het wel. Nee, wel iets dergelijks. Op de sintelbaan naast het vak met Feyenoord-supporters zijn sporen te zien van de ontploffing. Mensen in het vak ernaast, een zittribune, staan op en verlaten het stadion. Zullen ze ooit terugkomen?
Feyenoord-supporters, ruim 1500, zetten het clublied in, of iets wat er op lijkt. Hun club leidt met 3-0. Het is weer feest!
Ruim 9.000 toeschouwers zijn aanwezig in Het Diekman, een stadion dat geen sfeer verdraagt. Een stadion waarin geen voetballer inspiratie vindt, waar geen voetballiefhebber zich thuis kan voelen. Zeker deze middag niet. Het is droevig voetbal. FC Twente heeft geen ziel, maar wèl de attractiefste voetballer van het veld, een nieuweling, Alfons Arts. Ex-NEC, voor een schijntje weggeplukt bij FC Luzern.
En Feyenoord bestaat voornamelijk uit bikkelaars en uit drie lichtvoetige aanvallers (Taument, Blinker en Okibu), waarvan er twee al omvallen als een tegenstander alleen maar dreigt. Een irritant elftal. Dat ondanks de spitsvondigheid van hun trainer Willem van Hanegem geen systeem lijkt te hanteren, hoewel dát systeemloze juist zou kunnen bijdragen tot de amusementswaarde. Nou ja, ze spelen onder "de Kromme' tegenwoordig "aanvallender'.
De thuisclub doet onder het gemor van haar aanhang wel heel gemakkelijk de punten cadeau en geeft zich na de 2-0 achterstand definitief gewonnen. In de laatste twintig minuten wordt de eindstand bepaald op 5-0. Reden genoeg voor de Feyenoord-volgelingen om al aan kampioenskansen te denken. Reden genoeg voor de Twente-supporters om voorlopig niet meer naar dat slappe elftal te gaan kijken. Want zo liggen de verhoudingen.
Persconferenties kunnen dan verhelderende bijeenkomsten zijn. Hoewel Van Hanegem daar anders over denkt. Zinloos geklets, ze begrijpen het toch niet. Liever komt hij niet. En als hij wel komt zegt hij liever niets. Als Twente-trainer Rob Baan hem als eerste het woord geeft omdat “volgens gebruik de gasten mogen beginnen”, mompelt Willem: “Laat hij het maar doen, hij heeft het meest op zitten letten.” Hij laat de eer aan zijn assistent Geert Meijer.
Van het trainersfront geen nieuws. De een is opgelucht en blij, na de 5-1 nederlaag tegen Barcelona en het 1-0 verlies tegen PSV. De ander heeft excuses, want bijna zijn hele spelersgroep was de afgelopen week verzwakt door een voedselvergiftiging. Hij belooft beterschap. Dan zegt Van Hanegem ontnuchterend: “Wat heb je aan 5-0 winnen als je volgende week met 2-1 verliest?”
Buiten het stadion voelt Van Hanegem zich beter op zijn gemak. Hij praat met supporters, van beide partijen. Daar praat hij wèl. En hij lacht, aait een jongen over zijn bol en deelt handtekeningen uit. Dan is het, na al het tumult rondom het stadion die middag, weer pais en vree. Een opluchting na een angstaanjagend begin. Je vergeet gauw.
1992-08-23 | Speelronde 2 | Feyenoord - Fortuna Sittard 4-1 (1-1)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff🟨, Metgod, Fräser, Heus; Sabau⚽(65' Nortan), Scholten, Kiprich⚽; Blinker, Keur (46' Blackson), van der Laan⚽⚽⚽⚽
Opstelling MVV:
Trainer: Seff Vergoossen
de Haan; Benneker🟨, Verhoeven, Thal, Delahaye (73' van Berge Henegouwen); Linders, Quaden, Driessen; Vincent, Dikstaal (73' Uitman), Nöllgen
Hoogtepunten:
2': 1-0 van der Laan
9': 2-0 van der Laan
47': 3-0 Kiprich
54': 4-0 van der Laan
60': 5-0 Sabau
77': 6-0 van der Laan
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: van Swieten
Verslag:
Volgt Mike Obiku in de Kuip dezelfde heilloze weg als zijn mislukte voorgangers Keur, Damaschin en Griga, of heeft Feyenoord met de 24-jarige Nigeriaanse aanvaller eindelijk goud aangeboord? De uitgebreide technische staf van Feyenoord, bestaande uit technisch directeur Wim Jansen en de trainers Willem van Hanegem en Geert Meijer, is er nog niet helemaal uit.
Het trio is er echter heilig van overtuigd dat de door voorzitter Jorien van den Herik bij Anorthosis Famagusta op Cyprus opgespoorde Nigeriaanse voetballer als spitsspeler wel wat heeft. Maar of die kwaliteiten voldoende zijn om ook in een betrekkelijk harde en Obiku onbekende Westeuropese competitie als de eredivisie te overleven is zelfs Jansen c.s. nog niet helemaal duidelijk. In elk geval vergrootte trainer Willem van Hanegem het raadsel gistermiddag nog wat meer door Obiku na zijn doelpunt waarmee hij Feyenoord tegen Fortuna Sittard weer aan de leiding hielp (2-1) onmiddellijk naar de kant te halen.
Daar stond Obiku's stand-in, de Hongaar Joszef Kiprich, al ongeduldig te trappelen. Er kon zelfs geen knikje van goedkeuring of waardering af voor Obiku toen hij op de bank plaats nam vlak bij Van Hanegem, die blijkbaar van zijn grote voorbeeld Ernst Happel heeft overgenomen dat je als gevierd oefenmeester openlijk nooit te veel blijk moet geven van iets wat op emotie of sentiment lijkt.
Pas na afloop bleek Van Hanegem bereid een nadere toelichting op het mini-koningsdrama in De Kuip te geven. “Ik denk dat Obiku een hele boel goed werk verricht. Ik heb alleen in de rust gezegd dat we er geen bezwaar tegen hebben als-ie de bal er ook inschopt.”
Die opmerking sloeg terug op een aantal opgelegde mogelijkheden dat Obiku met name in de beginfase tegen Fortuna Sittard onbenut liet. Hoewel Feyenoords technische staf die problemen heeft ingecalculeerd. Van Hanegem: “Het is natuurlijk niet te verwachten van een jongen die van twee, drie keer trainen in de week is overgeschakeld naar acht keer trainen in de week dat hij meteen in de wedstrijd volledig meedraait. Je moet hem dus een kans geven. Anders zul je er als trainer nooit achterkomen wat hij wel of niet kan.”
Waarmee "de Kromme' maar wil aangeven dat Mike Obiku ook zondag tegen FC Utrecht weer gewoon in de basisopstelling staat en niet Joszef Kiprich, de Hongaar die vorige week tegen FC Twente en gisteren tegen Fortuna Sittard in totaal al drie keer heeft gescoord. Met Obiku is Kiprich daarmee verantwoordelijk voor bijna de helft van het positieve doelsaldo van de Roterdamse club na de 5-0 overwinning vorige week en de 4-1 thuiszege gisteren, waardoor Feyenoord qua produktie de meest spektakulaire competitiestart sinds mensenheugenis achter de rug heeft. Van Hanegem: “Kiprich is een goede speler, maar hij moet wakker gehouden worden.”
Met de hete adem van Mike Obiku in de nek lijkt dat aardig te lukken. Kiprich die binnen tien minuten nadat hij was ingevallen twee doelpunten maakte lijkt door de komst van Obiku scherper en alerter te zijn gaan voetballen. Een luxe probleem voor de trainers van Feyenoord die Obiku vooralsnog niet willen offeren voor de herboren' Kiprich omdat de Nigeriaan bulkt van ambitie en vastbesloten is te slagen in Nederland waar hij met opmerkelijk voetbal wil proberen ook weer een plaats in het Nigeriaanse nationale elftal af te dwingen. Obiku: “Mijn probleem is dat ik op dit moment nog te veel wil doen. Eén seconde kan in het voetbal al een wereld van verschil uitmaken. Ik kreeg enkele goede kansen maar door een fractie van een seconde verkeerd te handelen verspeelde ik die. Toch gaat het steeds beter. Ook op de trainingen. Ik ben in een andere wereld terecht gekomen. In Nigeria maar ook op Cyprus wordt door ieder elftal met twee spitsen gespeeld. Feyenoord speelt met drie aanvallers. Dat is voor mij nog vreselijk wennen. Het leidt soms ook tot misverstanden.”
Dat laatste wordt bevestigd door Gaston Taument, de technisch getructe speler die momenteel met verve Feyenoords beste aanvaller is en in deze vorm zelfs in het Nederlands elftal niet zou misstaan. Taument: “Het maakt mij persoonlijk niet uit wie er in de aanval staat, Kiprich of Obiku. Alleen kun je nu nog merken dat in tegenstelling tot Obiku Kiprich precies weet wat hij moet doen omdat hij blindelings mijn spel kent. Maar dat is een kwestie van routine.”
Zowel in de oefenwedstrijd van Feyenoord tegen Barcelona als gistermiddag tegen Fortuna Sittard maakte Obiku echter een opmerkelijk doelpunt. Hij is snel, atletisch en heeft een fijne neus waar het gevaar voor het doel dreigt. Aan de ongeveer zeven ton die Feyenoord voor Obiku heeft betaald denkt Feyenoord zich daarom geen buil te kunnen vallen. Technisch directeur Wim Jansen: “We zijn er met z'n allen van overtuigd dat Obiku bepaalde dingen heel goed kan. In Nederland is een spits van zijn niveau voor die prijs in ieder geval niet te vinden.”
Zowel Obiku als Kiprich profiteert ook van de meer aanvallend ingestelde speelwijze die Feyenoord onder zijn nieuwe trainer Van Hanegem hanteert. Zover mogelijk van het eigen doel spelend voetbalt Feyenoord achterin met slechts drie verdedigers waarbij middenvelders als Fräser of Metgod zich in geval van nood terug kunnen laten vallen om verdedigend de nodige assistentie te verlenen. Aanvallend kan Feyenoord door deze speelwijze veel pressie maken. Alleen international Peter Bosz speelt door dit systeem gezien zijn capaciteiten een wat bescheiden rol. Door het regelmatig opkomen van De Wolf, Fräser en Metgod kreeg Feyenoord - met een goochelende Taument in de hoofdrol - echter legio kansen. Het resulteerde uiteindelijk in slechst vier doelpunten. Van Fräser, Obiku en twee van Kiprich. René Hofman scoorde voor Fortuna Sittard.
Vandaag is Feyenoord vertrokken naar Spanje waar het morgen en overmorgen samen met CSKA Sofia en Club Brugge in het Nou Camp-stadion deelneemt aan het toernooi van FC Barcelona.
1992-08-30 | Speelronde 3 | FC Utrecht - Feyenoord 0-0 (0-0)
Opstelling Vitesse:
Trainer: Bert Jacobs
van der Gouw; Straal, Sturing, Bos🟨, Eijer; Vermeulen, van den Brom, Laamers; van Bremen (46' Loeffen/89' Visser), van Arum, Latuheru
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
de Goey; Lokhoff🟨, Metgod, Fräser, Heus; Sabau⚽(65' Nortan), Scholten, Kiprich⚽; Blinker, Keur (46' Blackson), van der Laan⚽⚽⚽⚽
Hoogtepunten:
-
Stadion: Nieuw Monnikenhuize, Arnhem
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: van der Ende
Verslag:
Er zijn pas drie ronden in de eredivisie gespeeld maar de trainers roemen al de voorbeeldige wijze waarop hun spelers zich conformeren aan de behoudende tactische varianten. Gisteren was zowel Ab Fafié als Geert Meijer content over het gelijke spel (0-0) dat de confrontatie tussen FC Utrecht en Feyenoord opleverde. De puntendeling werd begroet als een vervolg op de goede start die beide clubs maakten in de voetbalcompetitie waarin de belangen al vroegtijdig kunstmatig worden opgeklopt.
Alsof er met sprankelend voetbal geen zieltjes op de tribune meer zijn te winnen, betraden Utrecht en Feyenoord stadion Nieuw Galgenwaard. Uiteindelijk werd toch een vrij hoge amusementswaarde bereikt, maar dat lag eerder aan de pure strijd die al snel oplaaide - en die scheidsrechter Luinge noopte in negentig minuten zes gele en een rode kaart te presenteren - dan aan de intentie waarmee beide ploegen aan de wedstrijd waren begonnen.
Dat het voorkomen van een nederlaag prioriteit genoot boven het behalen van een overwinning, bleek uit het feit dat FC Utrecht en Feyenoord hun strijdplan hadden aangepast aan de tegenstander. Bij Utrecht speelden de verdedigers Johan de Kock en Ferdie Vierklau consequent in de mandekking tegen respectievelijk Mike Obiku en Gaston Taument en dat ging hen zo goed af dat trainer Ab Fafié na afloop tevreden sprak over “het gedisciplineerde spel van de spelers waaruit bleek dat ze goed hebben geluisterd” en die bijna schoolse manier van gehoorzamen prees als “de grootste winst van vandaag.”
Voor Fafié geldt als excuus dat hij zijn selectie ten opzichte van het vorige seizoen niet heeft kunnen versterken. Desondanks rekent hij op “iets meer dan een puntje gemiddeld per wedstrijd” waardoor een lucratief Europa Cup-avontuur binnen bereik komt. Met vier punten uit drie wedstrijden zit FC Utrecht voorlopig op het juiste schema.
Bij Feyenoord ligt de zaak gecompliceerder. De Rotterdamse club beleefde een ongekende seizoenstart met ruime zeges op FC Twente (0-5) en Fortuna Sittard (4-1) en wekte daarmee meteen al hoge verwachtingen bij de achterban. Met de status van koploper - hoe weinig betekenis daar na drie competitieduels ook aan moet worden gehecht - weet men zich bij Feyenoord ogenschijnlijk geen raad. Als adel zou verplichten in het voetbal, was een basisplaats voor Jószef Kiprich als invaller voor de geblesseerde Regi Blinker logisch geweest. Nu kwam Kiprich slechts het laatste kwartier in actie. Het was een veeg teken dat de Hongaarse spits niet aan de warming-up deelnam, maar dat had volgens trainer Geert Meijer niets te maken met het feit dat Kiprich niet in de basisopstelling verscheen “omdat iedereen van ons de vrijheid krijgt zich op zijn eigen manier op een wedstrijd voor te bereiden, al lopen ze zich warm in de gang of de kleedkamer.
“Het bleek dat Utrecht in de opstelling aantrad zoals wij die vooraf in ons hoofd hadden zitten. We wilden voorin meer beweging van de spitsen Taument en Obiku met Orlando Trustfull daar vlak achter spelend om de tegenstander beter op te kunnen vangen. Die taak had ook John Metgod die achterin moest letten op de kopsterke Liesdek en De Kock”, werd Feyenoords strategie uitgelegd door Meijer, die daarmee ongewild aangaf dat de Rotterdammers zich flink hadden aangepast aan hun Utrechtse opponent.
Het verwijt dat Feyenoord, gezien de eerste twee competitiewedstrijden, daarmee beneden zijn stand acteerde, werd door Meijer quasi verontwaardigd van de hand gewezen. “Wij blijven realistisch maar de buitenwacht denkt sinds de eerste twee wedstrijden dat we fluitend kampioen worden. Er zijn mensen die ons op het programma wezen en zeiden dat we pas op de zevende speeldag (als de uitwedstrijd tegen PSV gepland staat, red.) mogelijk het eerste punt zouden verspelen. Maar zo werkt het niet in het voetbal, dat heb je vandaag kunnen zien.”
Bij de bescheiden opstelling van Feyenoord passen volgens Meijer dan ook zeker niet de wrijvingen binnen de selectie die door het passeren van Kiprich ten gunste van Trustfull zouden kunnen ontstaan. “Wij willen absoluut geen Romario-toestanden”, zegt Meijer. Niettemin bleef de kwestie Kiprich in nevelen gehuld, aangezien de beide trainers van Feyenoord, Van Hanegem en Meijer, een verschillende versie gaven van hun besluit de spits niet op te stellen. Volgens Van Hanegem was Kiprich “niet helemaal fit” teruggekomen van het toernooi bij Barcelona, terwijl Meijer tactische motieven opvoerde. Kiprich zelf deed weinig moeite zijn teleurstelling te verbergen. In twee invalbeurten scoorde de Hongaar al drie keer. Gisteren zei hij niet te weten hoe lang hij het nog kan opbrengen om op een basisplaats te wachten, om vervolgens snel richting spelersbus te verdwijnen. Een oplossing, zij het tijdelijk, ligt echter in het verschiet nu Trustfull voorlopig uit het elftal wegvalt. Hem wacht een schorsing na de twee gele kaarten (en dus rood) die hij gisteren in Utrecht ontving.
1992-09-06 | Speelronde 4 | Dordrecht '90 - Feyenoord 3-0 (0-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, Metgod, Fräser, Heus (28' Nortan); Sabau, Scholten, Taument (85' Blackson); Blinker, Keur⚽, van der Laan
Opstelling PSV:
Trainer: Bobby Robson
van Breukelen; de Jong, Chovanec, Valckx, Heintze; Koot, Koeman (65' Scheepers), Vanenburg; Romario, Bosman⚽, Ellerman (76' Beerens)
Hoogtepunten:
51': 1-0 Keur
79': 1-1 Bosman (penalty)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 40.496
Scheidsrechter: Houben
Verslag:
De wedstrijd tussen Feyenoord en SVV Dordrecht, respectievelijk de nummer een en achttien op de nog prille ranglijst, was vooraf door velen als een formaliteit voor de thuisclub bestempeld. Niettemin duurde het een uur voordat Feyenoord het krachtsverschil tot uitdrukking bracht. Een vrije trap van Rob Witschge werd toen door John Metgod ingekopt. Vier minuten later stond het al 2-0. Opnieuw vormde een vrije trap van Witschge de inleiding tot een doelpunt. Zijn schot op doel werd door keeper Joop Hiele weliswaar gekeerd maar de bal sprong vervolgens voor de voeten van Mike Obiku, die zijn tweede competitiedoelpunt liet aantekenen.
Kiprich, gisteren zijn 29ste verjaardag vierend, zorgde negen minuten voor tijd voor 3-0. Feyenoord-trainer Geert Meijer was vooral tevreden over de tweede helft van Feyenoord. “Toen zijn we wat agressiever voorin gaan spelen. Na de 2-0 wist ik dat de wedstrijd beslist was. Maar zonder arrogant te willen overkomen: we waren het natuurlijk aan onze stand verplicht om vandaag te winnen.” Daar was zijn collega Han Berger van SVV Dordrecht '90 het mee eens. Berger miste vooral “beleving” bij zijn spelers, waarvan er zes een gele kaart ontvingen van scheidsrechter Van Vliet. Aan Feyenoord-zijde werd slechts Obiku berispt.
1992-09-13 Speelronde 5 | Go Ahead - Feyenoord 1-1 (1-0)
Opstelling Willem II:
Trainer: Adrie Koster
Jansen; Veldman Meeuwsen, Mallien, Feskens⚽; Stewart⚽, van Geel, Godee; Sylla⚽, van der Borgt, Jansen
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
de Goey; Lokhoff, Metgod (8' van Gobbel), Fräser, Nortan; Sabau, Scholten, Taument; Blinker, Keur, van der Laan (72' Griga⚽⚽)
Hoogtepunten:
40': 1-0 Sylla
44': 2-0 Feskens
79': 2-1 Griga
81': 3-1 Stewart
89': 3-2 Griga
Stadion: Gemeentelijk Sportpark, Tilburg
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Reygwart
Verslag:
Feyenoord ontsnapte gisteren in Deventer aan een nederlaag tegen Go Ahead Eagles. De Rotterdammers hadden met een overwinning de leiding kunnen nemen in de eredivisie. Maar Joszef Kiprich scoorde pas in de blessuretijd de verlossende gelijkmaker (1-1).
De nummer twee van de ranglijst had het puntverlies aan zichzelf te wijten. Met een saldo van twaalf doelpunten voor en één tegen in vier wedstrijden leken de spitsen in vorm te zijn. De Nigeriaan Mike Obiku en middenvelder Henk Fräser speelden zich in het eerste kwartier drie keer met mooie bewegingen vrij voor doelman Jan Ensink. Hun schoten bleven echter beperkt tot slappe rolletjes.
Go Ahead - voor het laatst landskampioen in 1933 - had aan één uitval voldoende. Tien minuten voor rust bracht Mark Schenning zijn team op voorsprong met een kopbal. De eindeloze belegering van hun doelgebied leverde vervolgens nauwelijks problemen op voor de dappere Deventenaren. Luid gesteund door 8.000 supporters (er waren 4.000 Feyenoord-aanhangers in het uitverkochte stadion) knokten zij zich op hun tandvlees en met felle overtredingen naar de rust. De verdedigers Alphons Arts en Cees Marbus heersten in de lucht.
In de tweede helft liet Feyenoord zoveel gaten vallen dat de counters van Go Ahead veel meer gevaar opleverden dan het geschuif van de Rotterdammers. Laatste man John Metgod trok ten aanval en liet, omdat John de Wolf geblesseerd was, de verdediging over aan Ullrich van Gobbel. Een voor een mochten Edwin Overmars, Marco Heering en Toine Rorije de lege Feyenoord-helft oversteken met een wanhopige Van Gobbel er achteraan hollend. In de negentigste minuut bespaarde Kiprich zijn ploeg een nederlaag en het stadion de rellen tussen de Feyenoord-aanhang en de fans van de thuisclub. Hij is met vijf treffers topscorer van de eredivisie.
1992-09-27 | Speelronde 6 | Feyenoord - Sparta 2-2 (2-2)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, Fräser (39' Griga⚽), Nortan (76' de Wolf), Heus; Sabau, Scholten🟨, Blinker⚽; Taument, Keur, van der Laan⚽
Opstelling RKC:
Trainer: Leo van Veen
Teeuwen; Joore, Brard, Brands, van Hintum🟥; Gouda, Hutten, Hoekstra; Moniz (46' Richardson), Jalink (76' Boogers), de Wijs
Hoogtepunten:
9': 1-0 van der Laan
55': 2-0 Griga
72': 3-0 Blinker
75': 🟥 van Hintum (RKC)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 15.729
Scheidsrechter: van der Niet
Verslag:
Veel Feyenoorders vonden het na het verlies van Oranje tegen Noorwegen de hoogste tijd dat er een paar ploeggenoten in de verdediging van het Nederlands elftal worden opgesteld. Vier dagen later konden de Rotterdammers echter allerminst aantonen waarom dat dan wel zou moeten. Sparta had tot gisteren in vijf competitiewedstrijden één schamele goal gemaakt, maar scoorde in de derby in De Kuip vlak voor rust ineens twee keer - Bubberman en De Getrouwe - in zes minuten. Zo verspeelde Feyenoord een 2-0 voorsprong en een kostbaar punt (eindstand 2-2).
Sparta-trainer Rob Jacobs gaf na afloop toe verbaasd te zijn dat zijn ploeg uitgerekend tegen Feyenoord het doel wel had weten te vinden. En, voegde hij er aan toe, Sparta had zelfs voor het eerst dit seizoen kunnen winnen. Daar had Jacobs gelijk in. “We konden zo doorlopen in de Feyenoord-verdediging.” De bezoekers kregen in de tweede helft nog een paar hele goede mogelijkheden en Feyenoord werd een keer flink geholpen door grensrechter Overkleeft die ten onrechte voor buitenspel van de doorgebroken Vurens vlagde.
Verdedigen lijkt een groot Nederlands probleem te worden. Feyenoord had moeite met een ploeg die aanvallend nog niets had gepresteerd, en Ajax, met nota bene drie van de vier verdedigers van Oranje in de ploeg, incasseerde zaterdag tegen het middelmatige Roda JC twee tegentreffers en mocht na afloop zelfs nog van geluk spreken dat het er niet meer waren geworden. Van de "Grote Drie' blijft vooralsnog alleen PSV, twee doelpunten tegen in vijf duels, defensief redelijk overeind. Maar daar heeft het Nederlands elftal van Dick Advocaat weer vrijwel niets aan. Van Tiggelen heeft bedankt voor Oranje, Popescu en Heintze zijn buitenlanders en Van Aerle kon afgelopen woensdag in Oslo niet meespelen wegens een blessure.
Rinus Israel, assistent-bondscoach en zelf een voormalige topper in de laatste lijn (47 interlands), onderkent het gebrek aan sterke verdedigers. “Het zou prettig zijn als we in Nederland nu een hele goede voorstopper zouden hebben rondlopen. Eentje die in de lucht heerst en goed één-tegen-één kan spelen. Sonny Silooy heeft het tegen Noorwegen best aardig gedaan. Maar hij is een ander type verdediger. Hij is niet de echte beul waar elke verdediger ontzag voor heeft.”
Frank Rijkaard als voorstopper? Israel, afgelopen weekeinde aanwezig bij Ajax-Roda en Twente-Utrecht: “Toevallig heb ik net in de auto die naam ook door mijn hoofd laten gaan. Maar dat is mijn pakkie-an niet, hè.”
Israel constateert dat het in het huidige voetbal moeilijker dan vroeger is om een meedogenloze verdediger te zijn. “Je mag minder. Een aanvaller wordt over het algemeen beter beschermd.” Volgens Feyenoord-trainer Van Hanegem heeft het echter niets met eventuele angst voor sancties te maken dat hij bijna geen Nederlandse verdediger meer ziet die met een sliding de bal probeert te veroveren. “Ze vinden het maken van een sliding overdreven, beneden hun stand of zo.”
Toch wil Van Hanegem niet van een Nederlands verdedigingsprobleem spreken. Ook niet na de nederlaag van Oranje tegen Noorwegen. “Je stelt tegen Noorwegen toch niet vier bikkelaars op? Die Noren spelen met één spits.” In de top van het voetbal wordt tegenwoordig voor verdedigers met offensieve kwaliteiten gekozen. Nederlandse voetbalteams spelen doorgaans aanvallend. Israel: “Hier wordt niet geaccepteerd dat je je met negen spelers terugtrekt. Voor het spel is dat misschien fijn, maar het is niet altijd realistisch. In Italië zijn de verdedigers technischer dan bij ons. Maar dat is daar maar bijzaak. Ze moeten hun tegenstander uitschakelen en dat is het.”
Met de offensieve "Nederlandse' speelstijl is het juist heel belangrijk dat de verdedigers, maar ook de spelers in de andere linies geen fouten maken. Dat vergt concentratie en kwaliteit. Een verdediger moet een allrounder zijn. John de Wolf is bij Feyenoord bijvoorbeeld een goede verdediger. Hij hoort in Oranje, zegt men in Rotterdam-Zuid. Toch bleek tegen Sparta, zijn oude club, dat De Wolf de nodige moeite heeft tegen behendige spitsen. Hij had niet meer dan zijn ploeggenoten schuld aan de tegentreffers, maar verloor af en toe duidelijk een duel van Vurens.
Voor De Wolf is het in vergelijking met het voor hem zo succesvolle vorige seizoen een hele omschakeling dat Feyenoord onder Van Hanegem verder van het eigen doel wil afspelen dan onder diens voorganger Wim Jansen. Sparta-trainer Rob Jacobs: “Dat kan een probleem zijn, want Metgod en De Wolf zijn de snelsten niet.” Collega Van Hanegem zei ver na de wedstrijd in een verlaten perskamer er niet over te denken zijn speelwijze te wijzigen. Hij vindt het juist gevaarlijk als er veel spelers in de verdediging rondlopen. “Dan worden ze gemakzuchtig. De één rekent er op dat de ander het werk wel zal opknappen. Als er één speler staat dan weet hij precies wat hij moet doen.”
Bij Sparta's tweede doelpunt keken, exclusief doelman De Goey, vijf Feyenoorders afwachtend toe hoe Vurens en De Getrouwe in het strafschopgebied elkaar de bal toespeelden. Van Hanegem had vanuit de dug-out gezien dat tegen zijn zin in alle middenvelders zich na het succesvolle begin van Feyenoord - doelpunten van Fräser (achtste minuut) en Kiprich (22ste) - lieten terugzakken. “Ik zat op de 3-0 te wachten, maar wij gingen die 2-0 voorsprong verdedigen, belachelijk.”
1992-10-04 | Speelronde 7 | PSV - Feyenoord 1-1 (1-0)
Opstelling Fortuna Sittard:
Trainer: Han Berger
Hesp; Samuel, Frijns, Maessen, Reijners⚽🟨; van Helmond (33' MacLeod⚽), Mordgang, Doufikar⚽; Sneekes, Brusselers, de Jong
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
de Goey; Fräser🟨, Metgod, Nortan, Heus; Lokhoff, Sabau⚽, Scholten; Taument⚽, Griga, van der Laan (67' Keur)
Hoogtepunten:
28': 1-0 Doufikar
32': 1-1 Taument
49': 2-1 MacLeod
71': 2-2 Sabau
76': 3-2 Reijners
Stadion: De Baandert, Sittard
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: van Swieten
Verslag:
Aanvallend voetbal, zo ver mogelijk van het eigen doel spelend; het waren positieve geloofsbrieven waarmee Wim van Hanegem aan het begin van dit seizoen als trainer zijn entree maakte bij Feyenoord. Maar al na zeven wedstrijden in de eredivisie nam Feyenoord onder zijn technische leiding gistermiddag in Eindhoven tegen PSV niet eens de moeite om een centrumspits op te stellen.
Pas in de slotfase mocht Joszef Kiprich zijn opwachting maken bij Feyenoord. Het was symptomatisch voor het gerommel in de marge waarmee Feyenoord zich in de top van het vaderlandse voetbal handhaaft. De sluwe aanvaller - niet eens een vaste basisspeler maar niettemin toch tweede op de topscorerslijst in de eredivisie met zeven doelpunten - slaagde er ook tegen PSV in de slotseconden nog in gelijk te maken. Na de fortuinlijke overleving in de Europa Cup afgelopen woensdag tegen Hapoel Petach Tikva was het na het 1-1 gelijke spel van gisteren de week van de ontsnappingen voor Feyenoord dat één helft volslagen werd overklast door PSV dat Romario enkele keren pijnlijk zag falen in de afwerking.
“We hebben een aardige week achter de rug”, verdedigde ook tweede trainer Geert Meijer zonder blikken of blozen de Rotterdamse overlevingsstrategie die er tot nu toe in resulteert dat Feyenoord zowel nationaal als Europees met een kwalitatief beperkte selectie nog lang niet heeft afgehaakt in de strijd om de hoofdprijzen. “We hadden voor deze wedstrijd wel zes opstellingen in ons hoofd”, aldus Meijer, “maar het leek ons beter zonder een echte spits te spelen, dat te compenseren met Witschge en Gorré en bij PSV Popescu op te vangen op het middenveld. Want Popescu was ook vorig jaar al verreweg de gevaarlijkste speler van PSV. We hebben daardoor zelf wat weinig kansen gehad, maar toch goed gespeeld. Hoewel Romario voor hetzelfde geld een hattrick had kunnen maken.”
In de aanvallende experimenten van Willem van Hanegem heeft Henk Fräser bij Feyenoord enkele wedstrijden op het middenveld mogen spelen. Gistermiddag werd hij echter aan Kieft gekoppeld en weer teruggehaald naar de laatste lijn. “Ik begon eindelijk een beetje te wennen op het middenveld, maar het maakt me beslist niet uit waar ik speel”, verdedigde de voormalige international dat gesol met zijn positie. En Meijer: “We zijn toch niet gek om tegen ploegen van dit kaliber met Fräser op het middenveld te spelen. Het zal nog wel vaker gebeuren dat we hem terughalen. We zijn de laatste weken tegen een paar lelijke tegenslagen opgelopen. Dus werd het tijd voor maatregelen.”
Gokkend op een uitval van Taument of Blinker, voorbeeldig geschaduwd door Van Aerle en Heintze, vroeg Feyenoord om problemen. Met De Wolf en Fräser spelend als voorstopper stond de Rotterdamse formatie de eerste helft zwaar onder druk van PSV dat via de individuele kwaliteiten van Popescu, Vanenburg, maar vooral Romario, een enorm veldoverwicht creëerde. De Braziliaan scoorde eerst een buitenspeldoelpunt voordat hij uit een voorbeeldig opgezette aanval van Vanenburg en Ellerman wél raak schoot. Nadat Bosz volgens arbiter Uilenberg de doorgebroken Ellerman onreglementair had afgestopt, maakte de virtuoze aanvaller (PSV-manager Kees Ploegsma: “Als oprechte PSV-supporter zou ik er iedere week honderd gulden voor over hebben alleen om Romario te zien spelen”) zich op om vanaf de penaltystip het vonnis over Feyenoord definitief te voltrekken. Zijn weinig overtuigende inzet werd gestopt door De Goey.Daarna zakte PSV ver terug. “Ik begrijp ook niet waar dat aan ligt”, klaagde trainer Hans Westerhof. “We hebben dit gelijke spel daarom over onszelf afgeroepen. We hadden eigenlijk moeten winnen. Maar "bijna' telt niet in het voetbal”, memoreerde de trainer aan de opgelegde kans waarbij Romario in de slotseconden de bal over een leeg doel joeg. Westerhof: “Verbazen doet het me eigenlijk niet. Want het is niet de eerste keer dat Feyenoord in de slotseconden van een wedstrijd toeslaat.”Dat fatale moment voltrok zich toen Van Tiggelen de ingevallen Kiprich neerlegde die van de elfmeterstip zelf het vonnis voltrok. De Hongaar maakte daarmee Feyenoords 2700ste doelpunt in het betaalde voetbal, de eerste goal was van Henk Schouten. Met gele kaarten voor De Wolf, Refos, Taument en Trustfull verliet Feyenoord voldaan de arena. Het was een tevreden groepje dat een uur later buiten het stadion stond te wachten op de eigen spelersbus die de spelersingang aanvankelijk niet kon bereiken, omdat de politie voor deze wedstrijd het stadion tot een onneembare vesting had gebarricadeerd. Het was een cultuur-shock die het doorgaans sjieke Eindhovense voetbalpubliek, dat alleen door een nauw poortje de riante vip-ruimtes kon bereiken, voor de wedstrijd maar matig kon appreciëren.
1992-10-18 | Speelronde 8 | Feyenoord - FC Volendam 2-0 (1-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, Metgod, Fräser, Heus; Sabau, Scholten, Taument; Blinker, Griga⚽(70' Kiprich), van der Laan (46' Keur)
Opstelling Heerenveen:
Trainer: Fritz Korbach
Swager; de Jong, Hofstede, Verbeek, Goulooze; Groen, de Jong, Gall; van Dijk⚽, Decheiver, Goosensen
Hoogtepunten:
10': 1-0 Griga
61': 1-1 van Dijk
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 14.562
Scheidsrechter: Uilenberg
Verslag:
De achtste competitiewedstrijd thuis tegen FC Volendam, leverde een 2-0 overwinning op, maar ook de constatering dat Feyenoord erg veel kansen nodig heeft om tot scoren te komen.
Feyenoord had minimaal met 4-0 van Volendam moeten winnen, zoveel mogelijkheden kreeg het vier dagen voor de eerste Europa Cup ontmoeting met Luzern. Het eerste dielpunt was te danken aan grensrechter van Buul, die in de twinstigste minuut ten onrechte voor vermeend buitenspel van Taument de vlag omhoog stak en geschrokken door het gejoel van publiek vervolgens verzuimde te vlaggen toen dezelfde Feyenoorder kort daarna opnieuw werd aangespeeld en wel buitenspel stond. Taument mocht echter doorgaan, zette voor en zag Blinker met rechtervoet 1-0 scoren.
Feyenoord zakte daarna weg en kwam pas na de rust met behulp van Daman, die in de 59e minuut volledig mistastte bij een voorzet van Scholten, waadoor Kiprich op zijn gemak de 2-0 kon scoren. De Wolf kreeg in deze wedstrijd zijn derde gele kaart.
1992-11-01 | Speelronde 9 | Feyenoord - RKC 4-1 (2-1)
Opstelling FC Twente:
Trainer: Theo Vonk
de Koning; Rutten, Paus, Elzinga, Karnebeek; Gaasbeek (46' Roelofsen), ter Averst, van Halst; Mrkela⚽, Neijenhuis (75' Zwijnenberg), Mulder
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
de Goey; Brochard, de Wolf, Metgod, Nortan; Fräser, Lokhoff, Scholten; Taument, Kiprich⚽(85' Griga), Sabau
Hoogtepunten:
31': 1-0 Mrkela
43': 1-1 Kiprich
Stadion: Diekman, Enschede
Toeschouwers: 6.500
Scheidsrechter: Bakker
Verslag:
De manier waarop Feyenoord na de 7-0 score voor de beker tegen Go Ahead Eagles ook met RKC afrekende, was overtuigend en hoopvol voor de Europa Cup return tegen FC Luzern.
Feyenoord - RKC, het weerzien met oud sokerd Edward Syahailatua, stond op de eerste dag van November in meerdere opzichten in het teken van Feyenoord - FC Luzern, het duel waarin een 1-0 achterstand moest worden goedgemaakt. De opdracht van het duo Meijer/van Hanegem luidde dan ook: pas op voor de counter en probeer een tegendoelpunt te voorkomen, want tegen ie Zwitsers kan zo'n dubbel tellende goal natuurlijk fataal zijn.
In die opzet slaagde Feyenoord tegen RKC niet helemaal. Een beoordelingsfoutje van Ed de Goey vormde in de 39e munuut de inleiding van de enige treffer die hij moest incasseren. Feyenoord leidde toen al met 1-0, na de gelijkmaker van RKC liep het gemakkelijk uit naar 4-1.
1992-11-08 | Speelronde 10 | Cambuur - Feyenoord 0-1 (0-1)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Brochard (46' van der Laan⚽), de Wolf🟨, Metgod, Nortan; van Gobbel, Fräser, Scholten; Taument, Keur, Griga⚽
Opstelling Roda JC:
Trainer: Jan Reker
Bolesta; Boerebach, Trost, Hanssen, Verhagen; van der Luer🟥, Blättler, Hofman (70' Luijpers); Broeders, Arnold, Groenendijk⚽🟨
Hoogtepunten:
9': 1-0 Griga
27': 1-1 Groenendijk
66': 🟥 van der Luer (Roda JC)
88': 2-1 van der Laan (penalty)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 13.373
Scheidsrechter: Reygwart
Verslag:
De veiligheidsmaatregelen trokken bij Cambuur-Feyenoord meer aandacht dand e wedstrijd, die Feyenoord door een benutte strafschop van Kiprich wel twee punten opleverde.
De Feyenoord supporters moesten voor een entreebewijs bij Cambuur-Feyenoord 25 gulden betalen. Dat was tien gulden meer dan andere bezoekers. Een maatregel, die niet alleen de aanhang, maar ook voorzitter Jorien van den Herik in het verkeerde keelgat schoot. Overigens verliep de wedstrijd in de Friese hoofdstad, op wat schermutselingen na, zonder problemen. De maatregelen waren in elk geval indrukwekkender dan die van Cambuurtrainer Theo de Jong.
Feyenoord maakte zich bij het bezoek aan de debutant in de PTT Telecompetitie vrij simpel uit de voeten met twee puntenl al was de toekenning van de strafschop (in de 9e minuut door Kiprich benut) vrij dubieus. De kracht van Cambuur was mondjesmaat, tot groot genoegen overigens van de massaal meegereisde supporters van Feyenoord.
1992-11-15 | Speelronde 11 | Feyenoord - Ajax 0-3 (0-0)
Opstelling FC Groningen:
Trainer: Hans Wesgerhof
Lodewijks; Veenhof, Bloekweg (81' van Buuren), Wilson, Olde Riekerink; Roossien⚽🟨, ten Caat, van Duren; Durovski🟥, Huizingh, Meijer
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Lokhoff, de Wolf, Metgod, Nortan🟨; Fräser, Sabau, Scholten; Taument🟥, Kiprich⚽(85' Heus), Keur🟥
Hoogtepunten:
65': 0-1 Kiprich
76': 1-1 Roossien
79': 🟥 Durovski (FC Groningen)
79': 🟥 Taument (Feyenoord)
79': 🟥 Keur (Feyenoord)
Stadion: Oosterpark, Groningen
Toeschouwers: 18.500
Scheidsrechter: Uilenberg
Verslag:
Een pokerface met pretoogjes. De directeur betaald voetbal van Ajax genoot op zijn eigen manier van het succes dat hij en zijn spelers tegen Feyenoord behaalden. Louis van Gaal wierp een blik op het tv-scherm in het perszaaltje van de Kuip waarop de uitslagen van eredivisie geprojecteerd stonden. Twente met 4-0 gewonnen. “Vier doelpunten van De Boer (ex-Ajax) zeker”, blufte hij. PSV verloren. “Tja, ik heb vanmorgen gezegd dat wij zouden winnen en PSV zou verliezen.” Warempel, hij meende het. Ajax en Van Gaal leven weer.
Voor betrokkenen was Feyenoord-Ajax (0-3) een spannende wedstrijd. Zo'n beladen klassieker, waarin elke pass, elk schot, elke actie begeleid wordt door orkanen van geluid op de tribunes. Maar zo spannend was de confrontatie objectief gezien nauwelijks. Gedurende een groot deel van het duel der randstedelijke titanen was het zelfs muisstil in het stadion. Dan viel er gewoon niets te genieten, dan was er nauwelijks van enerverend laat staan technisch hoogstaand voetbal sprake. Daarvoor is dit Feyenoord gewoon te beperkt en was Ajax soms door de laatste loze prestaties te onrustig.
Maar dat zal Van Gaal voorlopig een zorg zijn. De manier waarop hij zijn selectie na de ontluisterende remise tegen MVV door de week had geholpen, had goed uitgepakt. Geen militairistische oplossingen in de vorm van strafexercities, maar séances die de spanning kunnen wegnemen. Maandagavond naar de verkiezing van de Amsterdamse sportman-sportvrouw, woensdagavond (mèt Feyenoord!) naar een optreden van René Froger en dan nog een middagje tennissen. Afstand nemen, noemt Van Gaal dat. “Je moet in dit soort periodes een keuze maken. Ik ben op intuïtie afgegaan, op mijn gevoel.”
Er wordt weleens getwijfeld aan de psychologische kwaliteiten van Van Gaal. Beweerd dat hij als voormalige leraar (te) autoritair zou zijn. Ajax-spelers lijken zich daardoor vaak geremd te voelen in hun inititatief en kijken te pas en te onpas, na elke actie, angstig naar de strenge blikken op de trainersbank. Steriel voetbal ter meerdere eer en glorie van de tactiek is ondanks een potentie aan balvaardigheid dan het onvermijdelijke gevolg. Spontane, artistieke voetballers als Bryan Roy durven dan zichzelf niet meer te zijn. Van Gaal mag dan streng zijn. Als het moet kan hij wel toegeven dat ook hij een mens is, gevoel heeft en dus twijfels. Dat hij geen boeman is dan wel een geschoolde psycholoog. Hij heeft ook gebreken. Maar hij vindt kennelijk dat hij ze in zijn functie niet veel mag laten zien.
De opgekropte reactie van Roy uit het verre Foggia op de manier waarop Van Gaal hem had behandeld, loog er niet om vorige week. Een a-sociale bende, noemde de gekrenkte artiest de sfeer bij Ajax. Van Gaal besloot er niet impulsief op te reageren. Dat kan hij als weinig anderen. “Het belang van Ajax is er niet mee gediend. Ik moet als manager het menselijke en het zakelijke gescheiden houden. Als manager moet ik wel eens onmenselijk zijn. Maar Roy kan het zakelijke niet van het menselijke gescheiden houden.” Om maar weer eens aan te geven hoe topvoetbal beleefd dient te worden, ook in de Ajax-familie.
In zijn euforie over de opleving van Ajax blijft Van Gaal zich van zijn positie bewust. Dan probeert hij zich te verheffen tot de pater familias. Dan complimenteert hij de fysiotherapeut Van Dord en fysioloog Jambor voor het lichamelijk welzijn, dan bewierookt hij de professionele instelling van bepaalde spelers, dan is Ajax gewoon een fijne club. Dat is zijn manier om zijn gevoel van geluk uit te drukken. “Dat Bergkamp, Willems en Roy liever bij Ajax blijven dan naar een andere club verkocht moeten worden, omdat ze bij Ajax zo fijn trainen en spelen, straalt ook een beetje op mij af. Dan ben ik blij.”
Een week geleden leken Ajax en Van Gaal voorbestemd een bescheiden rol in deze competitie te vervullen. De lijst van blessures en geschorsten zwol aan tot onbeheersbare vormen, het zelfvertrouwen leek zowat onherstelbaar. Maar Silooy keerde terug, Hansen (veertien maanden geleden speelde hij ruim een helft in zijn eerste competitiewedstrijd voor Ajax) herstelde plotseling snel en Pettersson genas opvallend voorspoedig. En dat het kleinste beetje geluk kan leiden tot een rigoureuze ommezwaai in de gemoedsrust - ook en vooral in de sport, bleek gisteren. Wanneer doelman Van der Sar niet stoïcijns vlak voor rust een lobje van Feyenoords Taument onschadelijk had gemaakt, zou Ajax mogelijk niet als winnaar maar als verliezer uit de strijd zijn gekomen. Dan zou door de 1-0 achterstand het vertrouwen in eigen kunnen een nog grotere knak hebben opgelopen.
Ajax was technisch superieur aan Feyenoord, maar dat is geen nieuws. Normaal gesproken compenseren de Rotterdammers een dergelijke achterstand met een ongebreidelde inzet. Maar gisteren moesten ze zelfs op dat onderdeel hun meerdere erkennen. Op de stoeipoezen Blinker en Taument na viel er voor de Ajax-defensie niet veel te duchten. Toen Davids een kwartier na rust fortuinlijk voor Ajax scoorde, was Feyenoord verloren.
Pettersson accentueerde kort daarop als toegift met een briljant doelpunt het verschil in voetbaltechnische kwaliteiten. Aangespeeld met de rug naar het strafschopgebied door Vink, draaide hij handig weg van zijn tegenstander om met zijn linkervoet de bal met effect langs doelman De Goey te schieten. Zulke doelpunten maken ze bij Feyenoord niet.
1992-11-22 | Speelronde 12 | FC Den Bosch - Feyenoord 1-5 (0-2)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Fräser, de Wolf, Metgod, Nortan; Lokhoff, Scholten, Sabau; Taument, Kiprich (74' Griga), van der Laan (78' Blackson)
Opstelling FC Den Haag:
Trainer: Co Adriaanse
Stam; Vriesde, Gentile, Purvis, Adam🟨, Otto⚽; Danen⚽, Schellevis, Lems; Grünholz (69' Tjin-Asjoe), van Eijkeren (81' Torken)
Hoogtepunten:
56': 0-1 Otto
85': 0-2 Danen
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 19.400
Scheidsrechter: van Vliet
Verslag:
Sommige voetbalwedstrijden kunnen beter niet gespeeld worden. Neem nu FC Den Bosch tegen Feyenoord, een duel dat slechts door de hoop op een verrassing een gang naar het stadion rechtvaardigde. Een opzienbarende winnaar bleef echter achterwege, goed spel was ver te zoeken en van spanning was geen sprake. FC Den Bosch - Feyenoord (1-5) werd een wedstrijd waarvan Feyenoorder Rob Witschge nuchter vaststelde dat “wij hier gewoon de punten hebben gepakt.”
Er zijn voetbalduels die zelfs zonder dat er doelpunten vallen het aanschouwen meer dan waard zijn. De spanning en strijdlust vergoeden in zo'n geval veel. Den Bosch - Feyenoord mocht bogen op zes goals, maar na afloop hadden de coaches van de beide clubs alle moeite hun praatje interessant te houden. Feyenoord-coach Meijer: “We mochten hier niet op achterstand komen. Dan kom je in de problemen tegen een club als FC Den Bosch.” En Hans van der Pluym: “Den Bosch heeft nou eenmaal een beperkte selectie. Organisatorisch liep het slecht en bovendien komen we in kwalitatief opzicht te kort. Op de overwinning van Feyenoord valt dan ook niets af te dingen. Dat was het eigenlijk wel.”
Dat de wedstrijd zelf volgens de logica van de ranglijst (de nummer zestien tegen de nummer drie) verliep was vooral jammer voor het publiek. Dat had zich al dagen tevoren van een kaartje moeten verzekeren omdat veiligheidshalve de kassa's op de wedstrijddag zelf gesloten waren. Vervolgens moest het zich in de stromende regen negentig minuten lang het voorspelbare verloop van het duel laten welgevallen. Den Bosch was dit keer niet in staat de reputatie van reuzendoder waar te maken en Feyenoord wenste zich zich na de eenvoudige voorsprong niet in te spannen. Obiku en Witschge (twee keer) brachten Feyenoord binnen het uur op 3-0. Daarna stribbelde Den Bosch ogenschijnlijk nog even tegen via een doelpunt van Dirk-Jan Derksen maar Blinker en Taument versterkten daarna nog eens de indruk dat het duel in De Vliert in feite een formaliteit was.
Dat Meijer in zijn commentaar nog liet geloven dat de technische staf van Feyenoord met de nodige spanning naar Den Bosch was gereisd (“Gezien de prestaties van MVV en Ajax dit weekeinde was het zaak hier geconcentreerd naar toe te gaan”) was eigenlijk niet meer dan een vals compliment aan zijn Bossche collega Van der Pluym. “Maar ik kon toch moeilijk ten overstaan van iedereen zeggen dat het een makkie was, al waren we tijdens de rust zelf al tot die conclusie gekomen”, aldus Meijer even later, terwijl hij de wedstrijd tegen Den Bosch al scheen te zijn vergeten en met een schuin blik op de uitslagenpagina van Teletekst begon te rekenen. Met voor de winterstop de wedstrijden tegen MVV, Vitesse en Willem II in het vooruitzicht is het volgens Meijer nu vooral zaak de marge met PSV niet groter te laten worden. Na zo'n eenvoudige overwinning als op Den Bosch richt het oog zich kennelijk al heel snel op de kop van de ranglijst. Maar dat de spelers van Feyenoord zich daarna met de air van een kampioen richting spelersbus begaven, was volstrekt misplaatst en iets waaraan Wim van Hanegem zich dan ook buitengewoon stoorde. Met een blik alsof de lijdensweg na de anderhalf uur durende wanvertoning voor hem nog niet voorbij was verklaarde deze allesbehalve trots op de prestatie van zijn team te zijn: “Als ze zo op de training spelen, scheld ik ze drie keer verrot.”
1992- 11-29 | Speelronde 13 | Feyenoord - MVV 3-4 (3-2)
Opstelling FC Volendam:
Trainer: Leo Steegman
Schilder; Kromheer, Pastoor⚽, Binken, Sier; van Loon, Steur⚽, Berghuis; Stuyt (82' Kooistra), Peters, Clayton
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; van Gobbel🟨, de Wolf, Metgod, Fräser⚽; Lokhoff, Sabau, Scholten; Taument, Kiprich⚽(80' Griga), Keur
Hoogtepunten:
12': 0-1 Fräser
34': 1-1 Steur
59': 2-1 Pastoor
76': 2-2 Kiprich
Stadion: Veronicastadion, Volendam
Toeschouwers: 7.500
Scheidsrechter: van Swieten
Verslag:
Erik Meijer, Twan Scheepers en Hans Visser scoorden gezamenlijk vier maal tegen de Rotterdamse defensie, die tot gisteren gemiddeld minder dan een doelpunt per wedstrijd had hoeven toestaan. Het drietal is snel, sterk in de persoonlijke duels en profiteerde handig van de haperende buitenspelval van Feyenoord. MVV, vijfde op de ranglijst, is na de 4-3 zege inmiddels al ruim een jaar ongeslagen buiten Maastricht.
Feyenoord was voor de aanvalskracht van MVV gewaarschuwd en had de hele week op defensieve patronen getraind. Maar Meijer, in zijn tweede seizoen bij MVV, Scheepers (21), uitgeleend door PSV, en Visser, die bij Vitesse geen basisplaats kreeg, vonden elkaar blindelings. De fysiek sterke Meijer (22 jaar), vorig seizoen begeerd door Feyenoord en te duur bevonden, was de zwoegende De Wolf zowel over de grond als in de lucht de baas. Scheepers (21) bezorgde Refos een onplezierige middag. Visser (24) leefde zich tegen Scholten uit, terwijl middenvelder Lanckohr onhoudbaar was voor welke tegenstander dan ook. De stuntelende Rotterdamse libero Metgod gaf bovendien te weinig rugdekking en speelde te veel op buitenspel, hetgeen leidde tot chaos en drie doelpunten.
Met de eerste counter bracht Meijer zijn club al na zeven minuten op voorsprong, terwijl Visser zes minuten later vanaf de middenlijn over de ver voor zijn goal staande De Goey het tweede doelpunt inschoot. Via Witschge, Kiprich en Blinker nam Feyenoord nog een voorsprong, maar Visser en Scheepers bezorgden daarna de winst alsnog bij MVV.
Willem van Hanegem lonkte vorige week na de triomf op FC Den Bosch voorzichtig naar de landstitel. Van die zorg is de trainer van Feyenoord verlost. “Drie van de vier doelpunten hebben we op knullige wijze cadeau gedaan”, bromde Van Hanegem na de tweede opeenvolgende thuisnederlaag. “Het waren grote persoonlijke fouten, die op dit niveau niet gemaakt mogen worden. We hebben zelf om problemen gevraagd, ook al omdat we een aantal opgelegde kansen lieten liggen. MVV heeft een aardig ploegje, waarvan wij echter nooit mogen verliezen.”
De voorhoede van Feyenoord legde het op vrijwel alle fronten af tegen de frontlinie van MVV. Kiprich, terug van een enkelblessure, onttrok zich veelvuldig aan het spel, Obiku speelde matig en Taument was niet vooruit te branden. Blinker toonde als enige inspiratie en kwaliteit. Het uitstekende werk van de linkerspits leverde echter nauwelijks rendement op. Bij het beslissende doelpunt ging Metgod, die kennelijk schrok van de voordeelregel na buitenspel in de fout. “Hij zat nog in z'n achteruit”, mokte Van Hanegem, bij wie de stramme routinier weinig goed kan doen.
1992-12-06 | Speelronde 14 | Feyenoord - Vitesse 2-2 (1-1)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey🟨; Nortan, de Wolf (46' van der Laan), Metgod, Heus; Fräser⛔(82' Troost), Lokhoff, Scholten; Sabau, Kiprich, Keur🟨
Opstelling Ajax:
Trainer: Leo Beenhakker
Menzo; Larsson, Blind, de Boer🟨, Winter; Witschge, Wouters⚽🟨, van't Schip; Roy, Pettersson, Bergkamp⚽⚽
Hoogtepunten:
18': 0-1 Fräser (eigen goal)
32': 0-2 Bergkamp
45': 0-3 Wouters
54': 0-4 Bergkamp (penalty)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Blankenstein
Verslag:
In april 1988 verloor Feyenoord, toen getraind door Rinus Israel, in de competitie voor het laatst drie thuiswedstrijden achter elkaar. Na eerdere nederlagen tegen Ajax en MVV konden de Rotterdammers gisteren tegen Vitesse door een wanhoopsoffensief met tien man een herhaling van vier jaar geleden voorkomen. Met het uit het vuur gesleepte gelijkspel (2-2) in het laatste thuisduel van dit jaar heeft Feyenoord nu wel twee punten minder vergaard dan een jaar geleden na hetzelfde aantal wedstrijden.
Feyenoord speelt onder het trainersduo Van Hanegem en Meijer aanvallender dan afgelopen seizoen onder Dorjee en, later, Jansen. Dat heeft dus nog niet het beoogde resultaat opgeleverd. Feyenoord sukkelt af en toe weer zoals in de donkere tijden van de Zweedse politieagent Bengtsson. Maar Willem van Hanegem vindt niet dat hij op het verkeerde spoor zit. “Want we creëren elke wedstrijd zeker zeven, acht kansen.”
Alleen worden, aldus Van Hanegem, te weinig benut. Toch heeft Feyenoord twaalf doelpunten meer gemaakt dan in dezelfde periode van de vorige competitie. Daar staat tegenover dat er ook zeven treffers meer werden geïncasseerd. Feyenoord heeft na veertien wedstrijden al zestien doelpunten tegen. Dat waren er in de hele competitie van het seizoen 1991-'92 maar negentien en daarmee was Ed de Goey ruimschoots de minst gepasseerde keeper van de eredivisie. Momenteel hebben liefst zeven clubs in de eredivisie minder tegendoelpunten dan Feyenoord.
Van Hanegem had het na Vitesse even over een mogelijke keuze van een andere speelwijze. Maar later zei hij dat hij het niet zo had bedoeld. “Jullie nemen ook alles serieus”, sprak hij lachend tot zijn gehoor. Van Hanegem bleek slechts te willen aangeven dat hij ontevreden is over de arbitrage in de Nederlandse competitie - gisteren John Blankenstein (“Ik hád hem hoog op mijn lijstje staan”). “Ik vind dat ploegen die aanvallend durven spelen het voordeel van de twijfel verdienen. Dat is hier absoluut niet het geval.”
In één adem veroordeelde hij de tactiek van de meeste tegenstanders in De Kuip. “Ze komen misschien drie keer over de middenlijn en schieten verder alle ballen over de zijlijn.” Hij adviseerde vol cynisme om de ballenjongens in het vervolg maar aan zijkanten van het veld neer te zetten en niet meer achter het doel. “Ze schieten toch niet op de goal.” Juist Van Hanegem zou beter moeten weten. Hij zag als speler van Feyenoord jarenlang angstige tegenstanders tegenover zich in De Kuip verschijnen.
Maar bij de eigenzinnige Kromme weet je het nooit. Na de afgelopen duels tegen MVV en TOP richtte hij zijn scherpe pijlen op de eigen spelers. Die bleven nu van kritiek verschoond terwijl er van sprankelend spel absoluut geen sprake was geweest. Van Hanegem vond verleden week dat een aantal spelers niet hard genoeg had gewerkt. Hij kondigde maatregelen aan. “Ik ga niet voor schut op de bank zitten.” Hij noemde geen namen, maar verondersteld werd dat hij Gorré, Scholten en vooral Witschge bedoelde. Deze spelers stonden tegen Vitesse echter gewoon in het elftal.
Door het ontbreken van twee belangrijke onderdelen van zijn team, Bosz (geblesseerd) en Fräser (geschorst), viel voor er Van Hanegem ook weinig te schuiven en te wisselen. En met name Witschge behoorde gisteren tot de hardste werkers. Op dat gebied had Van Hanegem, zo zei hij, dit keer weinig aan te merken. “Een speler mag best minder spelen als zijn arbeid maar voldoende is.” Met name toen Feyenoord na de rode kaart van De Goey met een man minder speelde trok de thuisclub zeer fel ten strijde. Van Hanegem: “Misschien moeten we steeds met tien man spelen.”
Hij kon het niet nalaten om wat grappen te maken over spits Kiprich - zeer matig tegen Vitesse - die volgens de trainer misschien wel te lang met het Sinterklaas-cadeautje van zijn zoon - “een helicopter met zo'n schietding” - had gespeeld. Maar later was Van Hanegem weer heel lief in zijn oordeel over Kiprich. “Hij heeft alles wat een goede voetballer moet hebben.” Daarom zei Van Hanegem geen behoefte te hebben aan een nieuwe aanvaller. “Ik heb hier een Hongaars international lopen die ook nog topscorer is. Het zou toch gek zijn als ik om een andere spits zou willen hebben?”
Van Hanegems milde bui kwam misschien voort uit de opluchting over de ternauwernood ontlopen nederlaag. “We mogen achteraf blij zijn met een punt.” Vertoonde Van Hanegem hier eigenschappen van een gewone trainer? Hij stond het laatste half uur van de wedstrijd tegen Vitesse zelfs voor zijn dug-out, samen met collega Geert Meijer. Hij gaf aanwijzingen en wees zijn spelers de weg. Normaal zit Van Hanegem roerloos op de hoek van de bank. “Ik had het gevoel dat het er nog in zat”, legde hij zijn andere houding uit. “En dan sta ik echt niet te denken van: o, nu moet ik gaan zitten.”
Het ging de Feyenoord-trainer blijkbaar te ver om ook nog openlijk om de gelijkmaker van Obiku te juichen. Van Hanegem had na de bekerwedstrijd tegen TOP op Radio Rijnmond aangekondigd een koprol te zullen maken indien zijn ploeg van Vitesse zou winnen. “Ik had al een mooi plekje uitgezocht”, aldus Van Hanegem. De acrobatische toer valt over veertien dagen na het laatste duel voor de winterstop tegen Willem II in Tilburg ook niet verwachten. “Wij zijn”, herinnerde Van Hanegem zich, “daar met Feyenoord eens kampioen geworden. Ik zat toen tijdens het eindsignaal in de dug-out. Je hebt daar een sintelbaan en dat is geen prettige plek om een koprol te maken.”
Feyenoord-Vitesse leek door doelpunten van Blinker (15de minuut) en Loeffen (28) op een vrij kleurloos gelijkspel uit te draaien. Totdat na dertien minuten in de tweede helft Vitesse-aanvaller Cocu alleen op De Goey mocht afgaan en vlak buiten het strafschopgebied over de doelman duikelde. Scheidsrechter Blankenstein trok geheel volgens de nieuwe regels een rode kaart voor De Goey. De keeper beweerde na afloop echter dat hij Cocu niet had geraakt. De speler van Vitesse was niet erg duidelijk in zijn commentaar en sprak van “een beetje geraakt”.
De Goey's verwijdering betekende het verlate debuut voor reservedoelman Rob van Dijk die tegen Ajax al zou keepen. Middenvelder Gorré werd naar de kant gehaald. Het eerste schot op doel was meteen raak. Cocu schoot de toegekende vrije trap hard in. Met Mike Obiku voor Kiprich ging Feyenoord op jacht naar de gelijkmaker. Hij bleek een goede pinchhitter door zeven minuten voor tijd voor 2-2 te zorgen na een verre ingooi van De Wolf en een pass van Refos. Obiku vierde de treffer door zijn shirt als een vlag te gebruiken en met ontbloot bovenlichaam langs de tribune te sprinten. “Ik hoop niet dat hij longontsteking krijgt”, aldus trainer Van Hanegem na afloop.
1992-12-20 | Speelronde 15 | Willem II - Feyenoord 0-2 (0-0)
Opstelling FC Utrecht:
Trainer: Ab Fafie
van Ede; Roest, Verrips, Plugboer, de Kock🟨; van der Meer, van Diemen, Alflen; Bijl, de Kruyff⚽, Smolarek⚽
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Heus; Troost, Nortan🟨, Scholten; Sabau🟨(59' Lokhoff), Kiprich, Keur (59' Griga)
Hoogtepunten:
44': 1-0 Smolarek
81': 2-0 de Kruyff
Stadion: Nieuw Galgenwaard, Utrecht
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Houben
Verslag:
Een eenvoudige zege van 2-0 op Willem II leverde Feyenoord in de donkere dagen voor kerst de tweede plaats op in de PTT Telecompetitie. Dat gebeurde na een bepaald niet hoogstaande, maar wel eneverende wedstrijd.
Dat kwam door spits Mike Obiku. Hij was in het vrieskoude Tilburg de grote attractie, toen hij zich na het scoren van Feyenoord tweede doelpunt (net als tegen Vitesse) van zijn shirt ontdeed. Hij gooide het shirt overigens dit keer over de hekken tussen het Willem II publiek en het was alleen aan een smeekbede van Metgod en luitenant van Gobbel te danken dat het shirt weer snel uit het vak werd teruggegooid.
Obiku was invaller in Tilburg, waar hij na ruim een uur Kiprich verving. Hij legde eerst de bal klaar voor Fräser en doelpunt nummer twee nam hij in de 88e minuut zelf voor zijn rekening, na een fraaie actie van Blinker, die voor de zoveelste keer in het seizoen Feyenoord beste speler was.
1993-01-12 | Speelronde 16 | Roda JC - Feyenoord 1-2 (1-2)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Heus; Troost, Witschge, Scholten; Taument, Griga (71' Kiprich), Blinker
Opstelling NEC:
Trainer: Leen Looyen
Brookhuis; Faber, Lok, van der Linden🟨, Paymans🟨; van Wanrooij🟨(74' Wijnhoven), Aalbers, Arts; Hoeks, Janssen, Gemert
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 9.621
Scheidsrechter: van Vliet
Verslag:
Door twee doelpunten van John van Loen won Roda JC op 3 oktober 1989 met 2-0 van Feyenoord. Nu speelt de lange aanvaller zelf bij de Rotterdamse club en maakte zijn competitiedebuut uitgerekend op Kaalheide in Kerkrade, zijn oude thuisstadion. Van Loen, in de 52ste minuut geblesseerd naar de kant, scoorde nu ook, een heel simpel intikkertje, en Feyenoord pakte met 2-1 de beide punten.
Roda verloor onnodig. Feyenoord speelde op het eerste half uur na slap en bood de thuisclub alle kans op een beter resultaat. Maar Roda verzuimde te profiteren. “Dat zou in de tijd van John en Henkie (Fräser, ook ex-Roda, red.) niet zijn gebeurd”, wist Roda-aanvoerder Gene Hanssen na afloop. “Feyenoord had de punten destijds nooit zo makkelijk gekregen. Wij buffelden toen met z'n allen, alles kon.” De herinnering van Van Loen: “Iedereen kende zijn opdracht. We vormden een hecht blok.”
Hanssen, Mister Roda met zijn zestien dienstjaren in Kerkrade, mist die periode. “De mooiste tijd uit mijn carrière, met Johnny en Henkie.” In de twee seizoenen dat Van Loen er speelde werd Roda JC beide keren vijfde in de eredivisie en leverde het in het Europa-Cuptoernooi ware veldslagen in Guimareas, Charkov en Sofia. Tegen de laatstgenoemde club liep de Limburgse ploeg tegen liefst twee rode en acht gele kaarten op. Voetballend Nederland sprak er schande van. Het was wel de periode dat er iets gebeurde bij Roda. Momenteel is het een kleurloze ploeg die op de twaalfde plaats staat en zelfs moet uitkijken dat het niet in degradatiegevaar komt.
Alleen Hanssen geeft de strijd niet op. Hij is nog steeds een ouderwetse bloedhond. Hij beschouwt John van Loen als zijn vriend, maar ontzag hem gisteravond in de wedstrijd niet. “Hanssen heeft twee keer mijn enkels geraakt en is twee keer op mijn hoofd gaan staan, geloof ik. Wel een beetje te veel van het goeie.” Boos kon hij echter niet zijn op zijn oude strijdmakker. “In het veld is en blijft Hanssen een dolle stier. Dat weet je nu eenmaal.” Hanssen: “Op het veld is het hard tegen hard. Of John er nou staat of een ander.” In de kleedkamer kwam Van Loen er achter dat in het heetst van de strijd een stuk van een van zijn kiezen was afgebroken.
Het kon echter zijn goede bui niet verpesten. Van Loen was blij een aandeel in Feyenoords zege in Kerkrade te hebben gehad en daardoor op een geslaagd debuut in het traditionele rood-witte shirt kon terugzien. “Ik heb het niet slecht gedaan, dacht ik.” Hij had, bekende hij, de nodige druk gevoeld. Van Loen beseft ook dat Feyenoord na de mislukte avonturen bij Anderlecht en Ajax de laatste kans voor hem is om in het topvoetbal te slagen. Hij heeft er vertrouwen in. Ook zijn debuut bij Ajax, anderhalf jaar geleden, was een succes. Hij werd toen uitgebreid bejubeld in het Amsterdam-toernooi. “Maar nu heb ik toch een ander gevoel. Ik kan dat niet precies uitleggen. De jongens hebben vertrouwen in me, dat merk ik.”
Hij waant zich weer een beetje bij FC Utrecht en Roda JC. Bij die clubs waren de selecties een hechte eenheid en droeg de goede teamgeest veel bij aan de resultaten. Feyenoord heeft ook de naam een vriendenploeg te zijn. Bovendien weet Van Loen dat zijn trainer, Willem van Hanegem, het in hem ziet zitten. Bij Ajax had hij met Van Gaal een andere ervaring. Van Loen maakte Van Hanegem eerder al twee jaar mee toen deze als een soort hulptrainer annex stimulator bij FC Utrecht actief was. Hij liep de ex-international dit seizoen tegen het lijf in de spelerstunnel na afloop van Feyenoord-Ajax en vroeg hem of hij niet in Rotterdam kon komen spelen. Van Hanegem kaartte het aan bij de leiding van de club en ditmaal slaagde de, zoveelste, poging van Feyenoord om Van Loen aan te trekken. Ajax was bereid hem te laten gaan voor een in het hedendaagse voetbal schappelijke prijs, 1,5 miljoen gulden.
Van Hanegem vindt dat Van Loen beter kan voetballen dan over het algemeen wordt aangenomen. Hij staat bekend als een goede kopper, maar dat is volgens de Feyenoord-trainer juist één van de mindere kanten van Van Loen. “Als ik een echte kopspecialist had willen kopen had ik Lange Jan uit De Efteling wel genomen”, zei hij voor de wedstrijd tegen Roda. Na afloop was Van Hanegem in een veel mindere bui. Hij morde minutenlang over het slappe optreden van zijn zonder de geschorste Blinker en De Wolf spelende ploeg en iedereen kreeg er van langs, zelfs Van Loen. “Hoe kan ik nou over hem oordelen na drie kwartier voetbal?”
Het feit dat Van Loen bij beide treffers van Feyenoord was betrokken gaf een vertekend beeld van zijn prestatie. De spits maakte af en toe een stuntelige indruk. Een andere nieuweling, de 18-jarige UEFA-international Bobby Petta, liet eigenlijk veel betere acties zien. De linksbuiten van Molukse afkomst had echter nauwelijks aandeel in de scores. Van Loen dus wel. Hij ging in de 19de minuut het strafschopgebied het duel aan met tegenstander Nascimento, die verloor zijn rechterschoen en uit het passje van Van Loen via Petta knalde Witschge raak (0-1). Acht minuten later gaf Feyenoord nieuwe nummer negen de bal het laatste tikje (0-2) nadat Trost zich op een vrije trap van Witschge verkeek en Taument vrij kwam te staan. Van Loen lachend: “Ik scoor alleen lelijke doelpunten. Daar ben ik voor gekocht.”
Door de meevallers in het eerste half uur kon John van Loen meer ontspannen voetballen. Lang duurde dat niet. Tegen het einde van de eerste helft kreeg hij weer last van een spier aan de achterkant van zijn dijbeen en vroeg de spits al snel na rust zelf om een wissel. In Kerkrade werd het zijn "oude Ajax-blessure' genoemd.
1993-01-17 | Speelronde 17 | Feyenoord - FC Groningen 3-1 (1-0)
Opstelling PSV:
Trainer: Bobby Robson
van Breukelen; Gerets, Popescu, Valckx, Heintze; van Aerle, Koeman, Vanenburg⚽; Romario⚽⚽⚽⚽, Bosman⚽, Ellerman
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; van Gobbel🟨(67' van der Laan), Brochard, Metgod, Heus; Nortan, Witschge, Scholten; Taument, Blackson (51' Kiprich), Blinker
Hoogtepunten:
3': 1-0 Romario
29': 2-0 Romario
49': 3-0 Romario
62': 4-0 Bosman
68': 5-0 Vanenburg
82': 6-0 Romario
Stadion: Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 27.500
Scheidsrechter: Blankenstein
Verslag:
Zelden zal Feyenoord zo weinig tegenstand hebben ondervonden van FC Groningen als in de thuiswedstrijd in het seizoen 1992/93. Aan één uur goed voetbal hadden de Rotterdammers genoeg.
Bij Feyenoord was John de Wolf terug en dat was te merken ook. De Schiedammer legde Hennie Meijer, die geen schaduw meer is van de spits van vroeger, volledig aan vanden en deed ook in opbouwend en aanvallend opzicht van zich spreken. De Wolf scoorde kort na rust ook een prachtig doelpunt na een combinatie waarbij Taument, Fräser en van Loen betrokken waren. Van Loen scoorde zelf Feyenoords derde doelpunt en was dus net als in Kerkrade bij twee goals betrokken.
De spits werd overigens in de slotfase vervangen door Kiprich en die kreeg net als Blinker nog een dot van een kans, maar óók benutte die niet. En dus bleef het bij 3-1 en daarna kwamen FC Groningen en de later ontslagen trainer Pim Verbeek goed weg. Want de Groningers speelden onthutsend zwak.
1993-01-24 | Speelronde 18 | Feyenoord - FC Twente 1-1 (0-1)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Brochard (67' Farrington), Metgod, Fräser🟨, Nortan; Scholten, Witschge, Taument (52' van Gobbel); Griga, Kiprich, Blinker
Opstelling Willem II:
Trainer: Adrie Koster
Jansen; Veldman, Smits, Meeuwsen🟥, Mallien; van Geel, Feskens🟨, Stewart; Godee, Wolfs, Sylla⚽(88' van Mierlo)
Hoogtepunten:
55': 0-1 Sylla
65': 🟥 Meeuwsen (Willem II)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 15.715
Scheidsrechter: Bakker
Verslag:
Feyenoord heeft verzuimd tijdelijk de leiding te nemen in de eredivisie. Zolang het elftal in de Kuip niet kan winnen van FC Twente, maakt de club dan ook geen kans op de landstitel. Omdat PSV vorige week verloor van Volendam en de wedstrijd van de landskampioen vrijdagavond tegen Roda JC werd afgelast, had de Rotterdamse ploeg PSV kunnen passeren op de ranglijst. Maar zelfs een verzwakt Twente - vier basisspelers ontbraken - bleef gisteren gemakkelijk overeind tegen de bekerhouder. De bezoekers verdienden het 1-1 gelijkspel.
Het trainersduo Geert Meijer en Wim van Hanegem van Feyenoord had, vreemd genoeg, zijn spelers niets te verwijten. Het was allemaal de schuld van de scheidsrechter. Meijer ging na afloop op het veld ruzie maken met een grensrechter en moest door zijn aanvoerder John Metgod op afstand gehouden worden. Van Hanegem schoot uit op de persconferentie. Scheidsrechter Dick Jol, zei hij, floot naar vermogen. Sterker, hij floot net zo goed als hij vroeger voetbalde: “Met de kop omlaag iedereen ondersteboven hollen.”
Het duo verweet Jol, die vroeger op bescheiden wijze betaald voetbal heeft gespeeld, dat hij op aanraden van grensrechter Van Egmond een doelpunt van Taument afkeurde, omdat vlak daarvoor Blinker buitenspel had gestaan. Bovendien had Jol een aantal malen een al dan niet opzettelijke terugspeelbal op doelman Sander Boschker van Twente door de vingers gezien. En kreeg John van Loen weinig bescherming tegen een stevige mandekking door André Paus. “We hadden een x-aantal penalties moeten krijgen”, klaagde Van Hanegem.
De coaches hadden het puntverlies ook zichzelf mogen verwijten. Twente werd aan het begin van het seizoen nog verrassend met 5-0 opzij gezet door Feyenoord. Maar het elftal, waarin onder anderen doelman Hans de Koning en aanvaller Youri Mulder niet meededen, bleek gisteren in ieder geval in de eerste helft uitstekend in staat Feyenoord op afstand te houden. De Rotterdamse vleugelspelers, Taument en Blinker, hadden het lastig tegen hun twee persoonlijke verdedigers Edwin Hilgerink en André Karnebeek. Daardoor was Feyenoord zijn belangrijkste wapen kwijt.
Rob Baan, de trainer van Twente, was er zichtbaar trots op dat Feyenoord na de openingstreffer van Prince Polley, die herhaaldelijk te snel was voor John de Wolf, zijn toevlucht had moeten nemen tot "hots-knots-voetbal' waarbij de "luchtmacht' in de personen van Van Loen, Metgod en De Wolf uitkomst moesten brengen. “En Feyenoord is over de as van het veld vrij makkelijk te bespelen”, zei Baan tevreden. De moeilijkheden van Twente in de tweede helft schreef hij toe aan het wegvallen van Polley die bij zijn doeltreffende uithaal een duw van De Wolf kreeg en ongelukkig terecht kwam. Hij verdraaide zijn knie en lijkt voor enige wedstrijden uitgeschakeld. “Met Polley erbij hadden we Feyenoord vandaag kunnen verslaan”, zei Ronald de Boer na afloop. “Omdat hij geblesseerd raakte kwam ik op een eilandje te staan”.
Halverwege de competitie maakt, achter PSV, een vijftal clubs aanspraak op drie plaatsen in het UEFA-Cuptoernooi, waarbij de gedoodverfde nummers twee en drie zich kwetsbaar tonen. Ajax kwam thuis niet verder dan 1-1 tegen Utrecht en verloor van Twente. De ploeg verspeelde deze competitie al negen punten in vijftien wedstrijden, Feyenoord verloor thuis van MVV en ontsnapte dankzij een doelpunt van Metgod met een gelijkspel tegen Twente. De Rotterdammers staan weliswaar gelijk met PSV, maar Romario en de zijnen hebben twee wedstrijden minder gespeeld. “Dus staan we vier punten achter”, zo berustte Meijer.
Zijn MVV en Twente topploegen? Ronald de Boer is er nog niet van overtuigd. De succesvolle spits van Twente, met elf treffers gedeeld tweede op de topscorerslijst, solliciteert de laatste weken heel nadrukkelijk naar een terugkeer bij Ajax. “Dat wil iedereen toch”, zei hij gisteren. Hij benadrukte dat hij destijds, in de zomer van 1991, niet weg moest bij Ajax - “ik kreeg een contract voor twee seizoenen aangeboden” - maar weg wilde omdat het niet zeker was dat hij iedere week zou spelen. Nu Bergkamp zal vertrekken hoopt De Boer dat hij als vervanger in aanmerking zal komen: “Ik vind het een erkenning dat er over gepraat wordt”, zei de aanvaller. Maar hij sluit een overgang naar het buitenland evenmin uit. Hij is ervan overtuigd mee te kunnen in de Italiaanse competitie. “Dat zie je op tv en dat vertelt Aron Winter (Lazio Roma) me ook. De middenmoot in Italië is niet zo sterk. Daar kan ik makkelijk meedoen”.
De Boer vindt dat hij bij Twente, "een goede sub-topper', zijn gelijk bewezen heeft. Een voetballer moet spelen. Hij vormt nu een duo met Youri Mulder of Prince Polley. Mulder is tactisch de sterkste. Polley grillig en verrassend. De Ghanees spreekt nog steeds geen Nederlands. “Dat vindt ik wel jammer”, zei De Boer. “En ook tactisch begrijpt hij niet alles. Maar hij maakt rare doelpunten, zoals vandaag. Hij had natuurlijk breed moeten leggen zodat ik de bal in een leeg doel kon schuiven. Hij scoorde zelf.”
1993-01-29 | Speelronde 19 | Fortuna Sittard - Feyenoord 0-1 (0-1)
Opstelling sc Heerenveen:
Trainer: Fritz Korbach
Storm; Goulooze, Hesp, MacDonald, Hofstede; Camataru, Gall, Schaap; van der Gijp, Decheiver, van Dijk
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Scholten, de Wolf, Metgod🟨, Nortan; Sabau, Witschge, Taument; Blinker, Kiprich, van der Laan
Hoogtepunten:
-
Stadion: Abe Lenstra Stadion, Heerenveen
Toeschouwers: 10.500
Scheidsrechter: Schuurmans
Verslag:
In gezapig tempo en door een Limburgs eigen doelpunt heeft Feyenoord zijn kampioens-aspiraties in stand gehouden. Feyenoord won in Sittard met 1-0 van Fortuna, werd gehoond door de eigen fans, maar is zeker tot PSV-RKC van vanavond koploper in de eredivisie. De voorsprong op de kampioen bedraagt twee punten, met drie duels meer afgewerkt.
Vijf kwartier, na de rode kaart van Fortunees Samuel, liet Feyenoord vrijwel niets zien. Alleen knoeiwerk en voetbal zonder tempo. Maar Fortuna was eenvoudig te zwak om gelijk te komen met het Rotterdamse elftal.
Fortuna had vóór de 5-0 nederlaag van zaterdagtegen MVV in de competitie een serietje van drie zeges op rij behaald, waardoor enige afstand was genomen van de laatste plaats. Tegen MVV ging het weer fout en raakte trainer Dekker bovendien spelverdeler Driessen kwijt.
De Limburger was woedend op zijn trainer na een wissel, tien minuten in de tweede helft, in het stadion waar Driessen tien jaar slimme passjes had lopen geven. Het publiek had hem weggehoond. Dat nam hij niet. Hij had ploeggenoten en leiding opgewacht in de kleedkamer en het woord genomen. De uit het hart gegrepen monoloog en zijn woede-uitval naar Dekker kostten hem een week schorsing.
Fortuna's architect was daarmee weg, net als de geblesseerde topschutter Hofman. Als compensatie wilde Dekker wel eens wat positieve agressie zien. Zijn spelers interpreteerden de opdracht door domme en overbodige overtredingen te maken. In de beginfase was hun schaafwerk steviger dan dat van Feyenoord. Binnen het kwartier kon centrale verdediger Samuel vertrekken. Eerst gooide hij tegenstander Van Loen naar de grond, nota bene op de helft van Feyenoord. Twee minuten later liep hij tegen de lange benen op van de Feyenoorder toen deze dreigde door te breken. Zonder protest zocht de Canadees de uitgang. Hulptrainer Voorn gaf hem nog een schouderklopje, Dekker zag hem niet eens staan.
Fortuna was na een kwartier eigenlijk al geslagen, want op het moment van Samuels aftocht was het al 0-1. Witschge stuurde Scholten weg bij een vrije trap op rechts. Paul Janssen kopte de bal prachtig in de kruising van het doel, achter de verraste doelman Hesp.
De wedstrijd werd daarop allengs saaier. Fortuna was machteloos, Feyenoord tikte de bal soms aardig rond, maar bood het publiek veel te weinig. Dat mocht Feyenoord zich best aantrekken, want tenminste de helft van de toeschouwers in Sittard was voor rood-wit-zwart. Op het moment dat Feyenoord-supperters stoeltjes op het veld begonnen te gooien, schoot Barmentloo voor de thuisclub bij wijze van mager slotakkoord van twintig meter tegen de kruising.
1993-02-07 | Speelronde 20 | Feyenoord - FC Utrecht 0-0 (0-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Fräser, de Wolf, Metgod, Nortan; Sabau, Witschge, Scholten; Blinker, Kiprich, van der Laan⚽
Opstelling SVV:
Trainer: Dick Advocaat
Hiele🟨; Boessen🟨, van der Net⚽, Vonk, Luhukay; Mulder, Ridderhof, Simons; Trustfull (46' Breetveld), Cooke (52' Gorré), Keur
Hoogtepunten:
44': 1-0 van der Laan
76': 1-1 van der Net
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 8.710
Scheidsrechter: Uilenberg
Verslag:
Voetbal is zo simpel als je het begrijpt: “Tik, boem”. Willem van Hanegem legde gistermiddag na het teleurstellende 0-0 gelijkspel van Feyenoord tegen FC Utrecht uit hoe het spel moet worden gespeeld. Snel spelen, slim spelen. “Tik, boem.”
Rechterspits Gaston Taument moet de bal krijgen als zijn verdediger nog niet bovenop zijn neus staat. En als die verdediger scherp inkomt, moet de bal juist de diepte in: “Tik, boem. Dàn moet die bal komen.”
Hangende spits Henk Fräser moet worden aangespeeld als hij het zestien-metergebied induikt. “Plof, die zestien in. En hij staat vrij voor de goal.” Maar middenvelder Rob Witschge draaide weg, gaf die pass niet. Want, zo berustte de trainer in de beperkingen van zijn spelers: “Het ontbreekt Feyenoord op het juiste moment aan intelligentie”.
Voetbal is zo mooi, als er wordt gescoord en de scheidsrechter niet om de haverklap het spel stil legt. De spelers van Van Hanegem wilden wel voetballen. Ze liepen hard, werkten zich in het zweet. Maar op de beslissende momenten, tegen een sterke tegenstander - thuis tegen Ajax, MVV, Twente, Utrecht - begrijpen ze het spelletje niet goed genoeg. Dan scoren ze niet voldoende. “Het luistert een beetje nauwkeurig”, merkte Van Hanegem op. “Als alle opdrachten werden opgevolgd, stonden we nu bovenaan”.
In eigen stadion, waar gisteren meer dan 24.000 toeschouwers zaten, verloor Feyenoord weer eens een punt. Dat was het achtste verliespunt in elf thuiswedstrijden. Buitenshuis speelt de Rotterdamse ploeg veel beter. Daar kwam Feyenoord tot zes overwinningen, drie gelijke spelen en geen enkele nederlaag, ook niet in Eindhoven bij PSV.
Op de persconferenties na afloop van de wedstrijd wacht Van Hanegem iedere keer tot het "officiële' gedeelte voorbij is. Eerst mag de trainer van de tegenstander het woord voeren en daarna zijn assistent Geert Meijer namens Feyenoord. Vervolgens geeft hij zelf, als er om gevraagd wordt, zijn eigen analyse. Scherp en bondig. Met een grove wollen sjaal over de groene clubblazer hangt hij in een stoel en denkt hij denkt rustig na voordat hij een antwoord formuleert. Het oordeel komt er met horten en stoten uit.
Als het goed gaat, heeft Van Hanegem in april zijn trainersdiploma. In het kader van zijn opleiding kreeg hij de afgelopen week les bij Ajax. Hij heeft bij een training staan kijken. Niets bijzonders geleerd, niet met collega Van Gaal gesproken. “Ajax speelt goed”, is het enige dat de trainer van Feyenoord kwijt wil over zijn ervaringen bij de concurrent voor de tweede plaats in de eredivisie. Maar, zo verandert hij meteen van onderwerp, de jongens van de cursus zijn vorige week, zonder Van Hanegem, naar AC Milan geweest. “Dat schijnt echt ongelooflijk te zijn. Daar spelen ze tien tegen tien op een half veld. De bal gaat rustig twintig keer rond zonder dat er iemand tussen komt. Daar vallen zelfs Gullit en Papin helemaal buiten. Als we dat hier proberen hebben beide teams om de beurt de bal.”
Van Hanegem zegt het op een toon, die ieder gezeur over de spelers van Feyenoord verder uitsluit. De boodschap is duidelijk. Milan en Feyenoord, twee verschillende, twee gescheiden werelden. Van Hanegem wil zo graag dat zijn spelers het ook begrijpen, dat ze meer zien dan alleen hun directe tegenstander. Maar als dat goaltje niet valt in de eerste twintig minuten. Als Taument, De Wolf en Van Loen de schaarse kansen niet benutten, kan Feyenoord niet winnen van het stugge Utrecht, dat al sinds 1986 niet meer in de Kuip had verloren. Feyenoord had het aan Fräser, die een hard schot van Bijl op de doellijn met het hoofd keerde, te danken dat de ploeg niet, net als twee weken geleden tegen FC Twente, op achterstand kwam.
Tien minuten voor tijd kwam Mike Obiku de voorhoede van nieuwe impulsen voorzien. Het was spits John van Loen die het veld moest ruimen. Van Hanegem: “Je moet zorgen dat je jezelf aan het einde van de wedstrijd niet over de kop loopt. Dan is de conditie minder. Als je dan kansen weg gaat geven, vliegt een goal voor Utrecht er veel makkelijker in, dan een voor ons. Moet je dan al die risico's nemen? Moet je er een spits bijgooien en je laatste man eruit halen?”, zo vroeg Van Hanegem na de wedstrijd aan zijn gehoor. Een paar seconden later volgde het antwoord: “Dat doen we gewoon niet”.
1993-02-14 | Speelronde 21 | Dordrecht '90 - Feyenoord 1-5 (0-1)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Nortan, de Wolf🟨, Metgod, Fräser; Sabau, Witschge, Scholten; Blinker, Kiprich (46' Taument), van der Laan
Opstelling Fortuna Sittard:
Trainer: Han Berger
Hesp; Plomp, Reijners🟨, Vergoossen, Maessen; Kicken, Frijns (46' Samuel), Sneekes; Mordang🟨, Doufikar (81' Brusselers), Meijer
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 11.400
Scheidsrechter: Blankenstein
Verslag:
Feyenoord is voorlopig weer de naaste concurrent van PSV, de koploper in de eredivisie. De Rotterdamse club heeft één punt minder en één wedstrijd meer gespeeld. Feyenoord had gisteren geen moeite met het zwakke Dordrecht'90. Het werd 5-1 aan de Krommedijk, maar het had eigenlijk een overwinning met dubbele cijfers moeten worden.
Feyenoord faalde in de afwerking. De drie centrumspitsen zijn niet in vorm. Van Loen en Kiprich kwamen tegen Dordrecht in actie, de verguisde Obiku niet. Trainer Van Hanegem had na afloop kritiek op invaller Kiprich, maar de nieuwste aankoop, Van Loen, spaarde hij. De rood-witte supporters die qua hoeveelheid dik in het voordeel waren ten opzichte van de aanhangers van thuisclub riepen echter vanaf het begin van de wedstrijd om Kiprich. De Hongaar maakte in de 62ste minuut zijn opwachting.
Slechts één doelpunt van Feyenoord, het derde, kwam van de voet van een speler uit de voorste lijn, Taument. De andere treffers waren van verdedigers en middenvelders, Witschge, De Wolf, Scholten en Fräser. Daarom keek Van Hanegem ondanks de grote zege niet blij na afloop. Zijn collega van Dordrecht, Han Berger heeft nog grotere zorgen. Zijn ploeg bakte er gisteren niets van. Ex-Feyenoorder Peter Barendse werd een nog grotere afgang bespaard toen hij slechts een gele en geen rode kaart kreeg voor een trap tegen het scheenbeen van De Wolf.
Dordrecht, laatste met acht punten uit 21 wedstrijden, lijkt verloren. Voorzitter en geldschieter Den Braven heeft onlangs aangekondigd dat hij ook in het geval van degradatie de club zal blijven steunen. Den Braven overweegt nu met Dordrecht te verhuizen naar Gorinchem. Hij heeft een gesprek gehad met de voorzitter van een club uit die gemeente, SVW.
Van de subtoppers uit de eredivisie deed gisteren alleen MVV, de nummer drie op de ranglijst, goede zaken. De Limburgse ploeg won met 2-1 bij Go Ahaed Eagles. Erik Meijer scoorde twee keer. FC Twente en Vitesse kwamen in een matige wedstrijd niet verder dan 0-0. FC Utrecht, tijdens de hervatting van de competitie in januari nog tweede, zakte door een thuisnederlaag (1-0) tegen Willem II naar de zesde plaats.
Lager in de eredivisie zat ex-international Huub Stevens bij de wedstrijd tussen Roda en RKC op de tribune. Hij is de voornaamste kandidaat om zo snel mogelijk als technisch directeur van de sukkelende Limburgse club te worden aangesteld. Stevens, momenteel nog hoofd jeugdopleiding van PSV, neemt deze week een beslissing. Trainer Adri Koster is niet blij met een man boven zich. Hij zal dat waarschijnlijk ook niet accepteren. Roda haalde gisteren met moeite een punt tegen RKC en staat vierde van onderen.
1993-02-27 | Speelronde 22 | Feyenoord - Go Ahead 4-2 (2-0)
Opstelling RKC:
Trainer: Leo van Veen
Teeuwen; Joore, Brands, Brard (46' Moniz), van Hintum; Hutten, Maas🟨, Jalink; Goossens (46' Purperhart), Boogers, de Wijs⚽
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Fräser, de Wolf, Metgod, Heus; Scholten, Witschge, Taument (46' van Gobbel); Blinker, Kiprich, van der Laan (46' Farrington)
Hoogtepunten:
25': 1-0 de Wijs
Stadion: Sportpark Olympia, Waalwijk
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Houben
Verslag:
De Rotterdamse ploeg won met 4-2, maar incasseerde in de slotfase van het duel twee onnodige treffers. Meijers collega Van Hanegem was uiteraard ook ontevreden. Hij vond dat Feyenoord de wedstrijd rustig had moeten uitspelen. Wel was hij blij dat John van Loen weer eens scoorde, koppend. Hij werd na rust vervangen door Joszef Kiprich. Ook de Hongaar maakte een doelpunt uit een strafschop. Bij Feyenoord ontbraken Peter Bosz (ziek) en John de Wolf (spierblessure). Pas vlak voor de wedstrijd tegen Spartak zal de beslissing worden genomen of beiden kunnen spelen. De Wolf trainde vandaag wel weer met de selectie mee.
1993-03-07 | Speelronde 23 | Sparta - Feyenoord 0-2 (0-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, Fräser, Metgod, Heus; Scholten, Witschge, Sabau⚽; Blinker, Kiprich (75' Taument⚽), van der Laan (75' Farrington)
Opstelling FC Twente:
Trainer: Theo Vonk
de Koning; Karnebeek, Elzinga, Rutten, Numan; ter Avest (46' Nielsen⚽⚽), van Halst🟨, Gaasbeek; Mrkela (79' Pahlplatz), Neijenhuis, Schmidt🟨
Hoogtepunten:
23': 1-0 Sabau
63': 1-1 Nielsen
72': 1-2 Nielse
90': 2-2 Taument
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 11.066
Scheidsrechter: Reygwart
Verslag:
Met een simpele overwinning van 2-0 kwam Feyenoord onverwacht gemakkelijk uit de ROtterdamse derby, die de laatste jaren heel wat meer inspanningen had gekost.
Sparta, bij altijd goed tegen Feyenoord,bakte er dit keer niks van. De ploeg van de voormalige Feyenoord trainer Rob Jacobs creëerde zegge en schrijve één kans en kon alleen maar toezien hoe Feyenoord op halve kracht een gelijkmatige zege tot stand bracht door doelpunten van Scholten in de 50e minuut en Witschge precies 20 minuten later. Een verdiende voorsprong van 2-0, die op Spangen door de club van Zuid dan ook niet meer uit handen werd gegeven.
Voor oud Spartaan John de Wolf liep de wedstrijd nog het slechtst af. Van die vier gele kaarten van scheidsrechter Uilenber, was er één voor de dit seizoen weer voor het Nederlands elftal geselecteerde de Wolf. Dat betekende de zesde van het seizoen en uitsluiting voor Feyenoord - PSV, de topper in de PTT-Telecompetitie.
1993-03-13 | Speelronde 24 | Feyenoord - PSV 1-1 (0-1)
Opstelling Sparta:
Trainer: Hans van Doorneveld
Metgod; Valke, Sas, van der Graag, de Nooijer; van den Berg, van Wattum, Sandel; Vurens⚽, Houtman (46' de Nooijer), Helder
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Fräser; Scholten, Witschge, Sabau⚽; Taument (46' van der Laan), Kiprich, Blinker
Hoogtepunten:
45': 1-0 Vurens
60': 1-1 Sabau
Stadion: Het Kasteel, Rotterdam
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Uilenberg
Verslag:
ohn Blankenstein bekeek de ochtend na de wedstrijd via de videorecorder de beelden van Feyenoord-PSV. De arbiter speelde een hoofdrol in de competitietopper. Hij gaf negen gele kaarten, waarvan twee aan PSV'er Heintze die acht minuten voor tijd naar de kleedkamer werd gestuurd. Ook keurde Blankenstein al na vier minuten een gekopt doelpunt van Feyenoorder Van Loen af, een zeer cruciaal moment. De aanvaller zou doelman Van Breukelen in diens doelgebied hebben aangevallen. Alle Feyenoorders en zelfs een aantal eerlijke PSV'ers bestreden dat na afloop. Blankenstein bleef echter ook na het terugzien van de situatie bij zijn beslissing. “Absoluut, ja.”
John van Loen vond juist dat de beelden het ongelijk van Blankenstein aantoonden. “Er was echt niets aan de hand. Dat kon je duidelijk zien. Van Breukelen liet de bal door zijn handen glippen.” Van Loen sprintte na het afkeurende fluitsignaal op de scheidsrechter af, duwde een paar ploeggenoten weg en zei toen tegen Blankenstein dat hij Van Breukelen niet had geraakt. “Ik heb hem gevraagd waarom hij het doelpunt had afgekeurd. Hij gaf geen antwoord. Je moet niet zeiken, zei hij alleen.”
Voor Van Loen was een treffer van groot belang geweest. Als de lange spits niet snel genoeg scoort bij Feyenoord gaat de rood-witte aanhang om de in Rotterdam-Zuid razend populaire Kiprich roepen. Zo ook zaterdag. Van Loen werd tot zijn grote woede een kwartier voor tijd gewisseld. De spits begreep wel dat bij een 1-0 achterstand pinchhitter Kiprich moest worden ingezet, maar hij had niet verwacht dat de Hongaar juist hem zou vervangen. “Ik dacht dat ik het niet slecht heb gedaan. Ik zag het bordje met nummer negen omhoog gaan en dacht: jezus, toch niet ik?” De trainers Van Hanegem en Meijer zeiden na de wedstrijd het niet te hebben aangedurfd om én Kiprich én Van Loen in de ploeg te zetten. Kiprich gaf uiteindelijk de beslissende pass voor de gelijkmaker van Gorré.
Van Loen moet leren leven met de eeuwige kritiek op de Feyenoorder met het rugnummer negen en de roep om Kiprich. “De oplossing? Ik moet samen met Kiprich spelen, denk ik.” Hij begrijpt ook wel dat de kans daartoe zeer klein is. “Daarom kan ik niets anders dan zorgen dat ik steeds waardevol voor de ploeg ben.” Met een vroeg doelpunt tegen PSV had Van Loen de toeschouwers de mond weer even gesnoerd. Scheidsrechter Blankenstein gooide roet in het eten.
Blankenstein gaf in zijn lange loopbaan niet eerder zo veel kaarten in één wedstrijd als zaterdagavond in de volle Kuip. “Ik kon er niet onderuit”, constateerde hij. Toch wilde hij het duel niet als onprettig bestempelen. “Dat is het pas als spelers elkaar naar het leven staan en er sprake is van relletjes en opstootjes. Dat was hier zeker niet het geval.” Het feit dat hij negen keer geel moest trekken wil volgens Blankenstein wel zeggen dat de wedstrijd “aan de grove kant was”. Hij hoefde desondanks niet overdreven veel te fluiten, nog geen vijftig keer, maar de overtredingen die er werden gemaakt waren vaak een extra straf waard. Vier keer gaf Blankenstein geel voor het onderuit halen van een tegenstander, twee keer voor vasthouden, een keer voor protesteren, wegschoppen van de bal en tijdrekken. PSV kreeg zeven kaarten, Feyenoord twee.
PSV-verdediger Popescu mocht van geluk spreken dat hij aan het einde van de eerste helft niet een tweede kaart kreeg toen hij Blinker onderuit gleed. Blankenstein kon zich een dag na de wedstrijd de situatie niet meer voor de geest halen. “Ik zal het wel geen gele kaart waard hebben gevonden.” Heintze kreeg wel twee keer geel en dus rood. Hij haalde eerst Taument onderuit en trok even later dezelfde speler onderuit. Dat leek in het strafschopgebied te gebeuren, maar Feyenoord kreeg geen penalty. Blankenstein: “De overtreding begon erbuiten.”
John Blankenstein geeft niet snel straf voor protesteren. “Dan had ik bij Feyenoord-PSV nog wel negen kaarten meer kunnen geven.” De arbiter zegt begrip te hebben voor de emoties van de spelers. “Of ze moeten misbaar met hun armen maken of te grof in hun taal zijn.” Daarom vond hij dat Romario in de eerste helft te ver ging bij grensrechter Van Boekel. De PSV'er was het niet mee eens dat met de uitbal die de assistent van Blankenstein had aangegeven en kwam schreeuwend op de man afgerend en ging vlak voor hem staan. De Braziliaan kreeg geel.
Verscheidene spelers hadden na afloop kritiek op Blankenstein die volgens hen te veel kaarten uitdeelde. De arbiter had er voor gekozen meteen streng op te treden. “Ik had ook kunnen kijken waar het schip zou stranden. Maar dan krijg je later weer het verwijt dat je inconsequent bent geweest. Het is nooit goed. Ik heb nu duidelijk de lijn aangegeven en dan is het aan de spelers om daarop in te spelen.”
Topduels leveren doorgaans meer straffen op dan de andere wedstrijden. Bij PSV-Ajax van een maand geleden deelde Van der Ende zes gele kaarten uit, met ook rood voor Heintze. Toch staan deze wedstrijden ook weer niet op zichzelf. Er zijn tot nu toe in dit seizoen een record aantal gele kaarten uitgedeeld in het betaald voetbal, 547. Blankenstein is er pertinent op tegen om soepeler te gaan fluiten. “Dat werkt verloedering in de hand. Dan lijkt het net of er niets gebeurt en dat is niet waar.” De meest geroutineerde topscheidsrechter van Nederland vindt ook niet dat hij en zijn collega's de oplossing moeten aandragen om tot schoner voetbal en minder straffen te komen. Volgens hem kunnen alleen de trainers en spelers dat. “Het gaat om de wil. De regels zijn bekend. Je vraagt je soms af of ze niet doorhebben dat bepaalde overtredingen consequenties hebben.”
John Blankenstein noemde de gelijkmaker van Feyenoord “een lekker moment” voor zichzelf. “Ik had even daarvoor de voordeelregel toegepast. Dan is het mooi als blijkt dat je daar goed aan hebt gedaan.”
1993-03-21 | Speelronde 25 | FC Volendam - Feyenoord 1-2 (0-2)
Opstelling Roda JC:
Trainer: Jan Reker
Smits; Diliberto, Hanssen, Trost, Boerebach🟨; Verhagen (46' Luijpers), van der Luer, Been; Hofman🟨, Arnold (80' Haan), Broeders
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Scholten; Sabau, Witschge🟨, Taument; Blinker, Kiprich, van der Laan
Hoogtepunten:
-
Stadion: Kaalheide, Kerkrade
Toeschouwers: 3.200
Scheidsrechter: Bakker
Verslag:
De club die met een wonderdokter met helende vingers op de proppen komt, wordt de nieuwe voetbalkampioen van Nederland. Want alle titelkandidaten kampen met een overvolle ziekenboeg. Vandaar dat dit seizoen meer dan ooit andere factoren dan pure voetbalkwaliteiten meebepalen, wie het kampioenschap binnenhaalt. Teamgeest en karakter zijn minstens zo belangrijk geworden.
Daarom is Feyenoord, na de 2-1 zege bij Volendam, weer koploper, misschien wel de grootste titelkandidaat. De Rotterdamse ploeg mist een paar echte toppers, maar vormt wel een hechte eenheid. De spelers hebben buiten het veld veel plezier met elkaar en zetten binnen het veld samen de schouders eronder. Dat was gisteren in Volendam goed te zien. De Feyenoord-selectie keerde vrijdagnacht pas terug, na een bewogen week in Moskou. Vanuit Rusland was per fax al aan de KNVB om uitstel gevraagd voor de wedstrijd tegen Volendam. Dat verzoek werd niet ingewilligd. Dus moest er worden gespeeld. Volendam-uit is altijd een lastig duel en Feyenoord werd een zware middag voorspeld. Maar de taaie Rotterdammers wisten de vermoeidheid en de teleurstelling over de Europa-Cup-uitschakeling goed te verbergen.
Het is typerend voor de sfeer bij Feyenoord dat Witschge gisteren na de wedstrijd in Volendam het aanbod afsloeg om zich per privé-auto naar zijn eigen voertuig op een parkeerterrein bij Hoofddorp te laten brengen. Hij wilde liever op de spelersbus wachten. Dan kon hij nog even kaarten met zijn teammaten. Dat gebeurde overigens langer dan hij zelf had verwacht. De Feyenoord-bus kwam tussen Volendam en Amsterdam in een kilometers lange file terecht tussen auto's van eigen supporters en dagtoeristen.
Witschge kan zijn rust best gebruiken. Hij speelt als international nog meer dan zijn clubgenoten. Aan het einde van deze maand heeft hij negen wedstrijden in 28 dagen gespeeld. Desondanks deed hij het gisteren tegen Volendam opnieuw naar behoren.
De Feyenoorders willen van geen wijken weten. Ze blaken van zelfvertrouwen. Witschge noemt Feyenoord “een grote kanshebber” voor het landskampioenschap. Al zijn ploeggenoten zijn het daar mee eens. De trainers zijn voorzichtiger in hun uitspraken. “We leven van week tot week”, sprak Geert Meijer gisteren. Dat hij en collega Van Hanegem aan de titel denken, bleek uit het verwijt dat er te weinig was gescoord tegen Volendam. Feyenoord was veel sterker dan de thuisclub, maar kon dat niet in de uitslag tot uitdrukking brengen. Van Loen, invaller Kiprich en Witschge misten riante mogelijkheden. Regi Blinker, debutant in de Oranje-selectie, maakte in de eerste helft beide Feyenoord-doelpunten. Dat was hem in zijn profcarrière nog niet eerder overkomen.
De 2-1 van gisteren was de eerste nederlaag van Volendam sinds 1 november. Het betekende tevens het einde van de ongeslagen reeks van Fritz Korbach die na die wedstrijd tegen FC Groningen de training overnam. Onder zijn leiding klom de ploeg op naar de zesde plaats in de eredivisie. Volendam ontving in een kort tijdsbestek de top drie in eigen stadion. Tegen PSV werd met 3-1 gewonnen en Ajax werd op 0-0 gehouden. “We hebben het nog niet zo moeilijk gehad als vandaag”, oordeelde Korbach na de ontmoeting met Feyenoord.
En wie wordt er volgens Korbach kampioen? “Ik ben natuurlijk geneigd om die ploeg de beste te noemen, die ons heeft verslagen.”
1993-03-28 | Speelronde 26 | Feyenoord - Roda JC 3-0 (1-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Fräser (14' Brochard); Scholten, Witschge⚽, Sabau; Taument, Kiprich⚽, Blinker
Opstelling FC Groningen:
Trainer: Hans Westerhof
Lodewijks; Huisman, Holband🟨, van Dijk🟨, Boekweg; ten Caat (44' Bos), Roossien, Durovski (83' Zuurman); van Duren, van Buuren🟨, Meijer
Hoogtepunten:
57': 1-0 Kiprich
76': 2-0 Witschge (penalty)
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 17.080
Scheidsrechter: Blankenstein
Verslag:
Feyenoord presenteert zich met de week serieuzer als titelkandidaat, maar verzuimt de alsmaar groeiende vorm in voldoende doelpunten tot uitdrukking te brengen. Gistermiddag ontving Feyenoord in De Kuip Roda JC, een zwalkende ploeg die de Rotterdammers alle gelegenheid op een monsterscore bood. Het werd slechts 3-0.
In de rust, bij een 1-0 voorsprong, nam Feyenoorder John de Wolf gisteren in de kleedkamer Stadion Sportnieuws, het officiële programmaboekje, ter hand. Niet om al luchtig door het boekje bladerend de zinnen te verzetten. Niet om te lezen dat de favoriete dis van collega-Feyenoorder Alfred Schreuder Hollandse stamppot is. En al evenmin om van diezelfde speler te weten te komen dat deze wel eens een avondje zou willen stappen met Romario. De Wolf was zich in de schaarse minuten dat hij op adem kon komen van zijn inspanningen tijdens de eerste helft, zich al volop aan het concentreren op het tweede bedrijf. De voorstopper bladerde naar pagina 24, vergeleek het doelsaldo van Feyenoord met dat van PSV en besefte dat er tegen degradatiekandidaat Roda JC meer inzat dan een schamele 1-0.
Gezien de prestaties in de huidige competitiefase, waarin De Grote Drie elkaar qua puntentotaal nauwelijks ontlopen en regelmatig puntverlies wordt geleden, behoren de meest vreemde slotscenario's voor dit seizoen tot de mogelijkheden. Het is niet denkbeeldig dat aan het eind van het seizoen de doelsaldi van Ajax, PSV en Feyenoord beslissen over het kampioenschap van de eredivisie.
Een dergelijke ontknoping vond plaats in het seizoen 1990-'91 toen op de laatste competitiedag Ajax en PSV het zich in hun thuiswedstrijden tegen respectievelijk Vitesse en FC Volendam niet konden permitteren al te slordig met doelkansen om te springen. Beide teams wonnen met 3-0 waardoor PSV zich tot kampioen mocht kronen. De Eindhovenaren finishten evenals Ajax op 53 punten, maar het saldo van 84 doelpunten voor en 28 tegen viel welgeteld twee goals gunstiger uit dan dat van Ajax (75-21).
Tegen die achtergrond bezien is het juist voor Feyenoord zaak zoveel mogelijk doelpunten te produceren. De Rotterdamse voetballers kunnen bogen op een zeer regelmatig seizoen, waarin tot nu toe slechts twee keer werd verloren (thuis tegen Ajax en MVV) en weliswaar niet altijd even sprankelend maar wel overtuigend werd gespeeld. De laatste nederlaag dateert al weer van 29 november, toen in de Kuip MVV met 3-4 te sterk bleek. Nu het behalen van punten voor Feyenoord geen al te moeilijke opgave is, in tegenstelling tot Ajax en PSV, dient ook aan de doelpuntenbalans te worden gedacht.
Ook co-trainer Geert Meijer leek daarvan doordrongen toen hij gistermiddag met spijt in zijn stem moest constateren dat, na de marginale 2-1 winst vorige week op FC Volendam, tegen Roda JC opnieuw te slordig met doelkansen was omgesprongen. “Ik moet helaas concluderen dat we wel eens beter hebben gespeeld dan vandaag. Maar dat zal in deze fase van de competitie nog wel meer gebeuren. De druk wordt groter, het scoren wordt moeilijker”, analyseerde Meijer vluchtig de 3-0 tegen Roda JC.
Gelet op het aantal kansen dat Feyenoord zich tegen de Limburgers schiep, had een ruimere uitslag op het scorebord moeten komen. Pas na een half uur viel het eerste doelpunt, toen Regi Blinker aan de linkerkant een dieptepass gaf op Rob Witschge die met zijn zwakkere rechterbeen scoorde. Dat vleugelspits Gaston Taument (in de 47ste minuut) en middenvelder Peter Bosz (68ste) vervolgens doel troffen, geeft het aloude manco bij Feyenoord nog eens aan; de club ontbeert een centrumspits met een neus voor doelpunten.
John van Loen, die na een mislukt avontuur bij Ajax als de verlosser Rotterdam werd binnengehaald, heeft tot nu toe de hooggespannen verwachtingen niet kunnen inlossen. De boomlange midvoor slaagt er maar niet in de voorzetten van de flankspelers Taument en Blinker te verzilveren. Het was tegen Roda JC aandoenlijk om Van Loen voor de zoveelste keer dit seizoen de rol van stervende zwaan te zien spelen.
Zijn onmacht, regelmatig door hemzelf op het speelveld uitgebeeld door vertwijfelde gebaren naar het hoofd, is inmiddels zo wijdverbreid dat het supporterslegioen halverwege wedstrijden morrend om super-invaller Jozsef Kiprich begint te roepen en het er verdacht veel op lijkt dat zijn medespelers hem het liefst overslaan bij de opbouw en afronding van een aanval. Met een spits die er in korte tijd in is geslaagd zich een dergelijke bedenkelijke status te verwerven, mag eigenlijk niet worden vertrouwd op een eindspurt zoals PSV zich die twee jaar geleden kon veroorloven.
1993-04-04 | Speelronde 27 | RKC - Feyenoord 1-2 (1-2)
Opstelling MVV:
Trainer: Sef Vergoossen
Agu; Libregts (80' Hofman), Benneker, Verhoven, Thal; Delahaye, Linders, Quaden; Lanckohr (69' Francois), Driessen, Vincent
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Brochard; Sabau, Witschge, Taument⚽; Griga, van der Laan⚽🟨, Blinker
Hoogtepunten:
3': 0-1 van der Laan
90': 0-2 Taument
Stadion: De Geusselt, Maastricht
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: Schuurmans
Verslag:
Schuppen, die De Wolf”, riepen ze kwaad op de tribune bij RKC. De Feyenoord-verdediger ging gisteren in Waalwijk voorop in de strijd. Hij zwaaide een paar keer met zijn elastieken ellebogen en had daardoor een belangrijk aandeel in de zwaarbevochten 2-1 overwinning van de koploper van de eredivisie.
Daar zag het eerst helemaal niet naar uit. Maar een achterstand werkt bij Feyenoord als een rode lap. Dat wist RKC-trainer Leo van Veen. “Maar ik kan moeilijk mijn ploeg verbieden te scoren”, zei hij na afloop. RKC kwam al na drie minuten op voorsprong. Die schudde Feyenoord goed wakker. “En op zo'n moment is De Wolf de belangrijkste man. Hij stuurt. Hij maakt iedereen gek, medespelers en tegenstanders”, constateerde Leon Hutten, de aanvoerder van RKC.
Hutten had het in de spectaculaire ontmoeting in het kleinste stadion van de eredivisie regelmatig aan de stok met De Wolf. De Feyenoorder zei hem in de laatste woordenwisseling de neus te zullen breken. Dat was weer een reactie op de schop die De Wolf van achteren had gekregen van Hutten toen de bal al lang weg was. “Ik nam wraak”, bekende de RKC'er. “Bij een vrije trap liep De Wolf om in het muurtje en gaf me een klap op mijn lever.” Hutten, die lang na alle andere spelers uit de kleedkamer kwam, had volgens zijn zeggen ook nog een elleboog van Bosz in zijn gezicht gekregen. Met Bosz speelde hij drie jaar samen bij RKC. Hutten noemt de middenvelder dan ook steeds "Bosje'.
Hutten en zijn ploeggenoten wilden na afloop niet klagen over de hardheid van De Wolf en Co. RKC liet zich zelf namelijk ook niet onbetuigd op dat gebied. Het hoort bij het voetbal, aldus De Waalwijkers. Trainer Van Veen noemde het “positieve agressie” van Feyenoord. “Mij hoor je daar niets over zeggen.” En een eerlijke Hutten: “Als De Wolf bij ons zou spelen zou ik hem een kanjer vinden.”
Hutten vindt wel dat De Wolf van de scheidsrechters meer mag dan zijn tegenstanders. De Feyenoorder is volgens de RKC'er een beetje de Robin Hood van het Nederlandse voetbal. Een ongeduldige De Wolf zette gisteren in de eerste helft tijdens een blessurebehandeling eigenhandig de tas van de RKC-verzorger buiten de lijnen. Hutten deed na rust hetzelfde bij een blessure van Kiprich en werd toen door arbiter Lammers “een eng ventje” genoemd. “Ik heb geantwoord dat hij door de verkeerde bril naar de wedstrijd keek”, aldus de RKC-verdediger. “Je zou voor de aardigheid een hele wedstrijd een camera op De Wolf moeten richten. Dan moet je maar eens kijken!”
John de Wolf waste zelf na afloop zijn handen in onschuld. Hij vindt zelfs dat de scheidsrechters hem lopen “te zoeken”. Dat zei hij naar aanleiding van de gele kaart die hij van Lammers had gekregen. Ten onrechte, vond De Wolf. Hij speelde inderdaad de bal, maar nam meteen de benen van opponent Boogers mee. Tegen Ajax kreeg hij afgelopen woensdag ook al geel. Het waren de zevende en achtste kaart voor De Wolf in dit seizoen. Daarom moet hij de komende twee duels aan de kant blijven. “En dan heeft Feyenoord geluk dat het om de wedstrijden tegen Cambuur en Den Bosch gaat”, aldus Hutten.
Volgens Leon Hutten kan het niet uitblijven dat De Wolf zelf ook eens hardhandig tegen een verdwaalde elleboog of voet zal aanlopen. De 30-jarige captain wees erop dat er twee RKC'ers met een dik oog in de kleedkamer hadden gezeten. “Het werk van De Wolf.” Middenvelder Romeo van Aerde was in de eerste helft hard in aanraking met De Wolf gekomen. Hij bleef groggy liggen, speelde na een minutenlange behandeling verder, maar moest in de 33ste minuut toch afhaken. Bij hem werd een lichte hersenschudding geconstateerd. Van Aerde wist na afloop niet door wie hij was geraakt. Ook aanvaller Jurgen Streppel kwam in botsing met De Wolf. Hij wankelde over het veld, leek eveneens rijp voor een wissel, maar haalde toch de rust en uiteindelijk het einde van de wedstrijd.
Of het opzet was of niet, het uitvallen van Van Aerde had vergaande gevolgen voor RKC. De thuisclub zit aan de linkerkant niet breed in zijn spelers. Leo van Veen zette Edward Sijahailatua (ex-Feyenoord), een rechtsachter, op de positie van Van Aerde. Dat was even wennen. De invaller kreeg na 38 minuten de bal ook niet goed weg voor het eigen doel en uit die situatie kwam de gelijkmaker van Witschge voort. In de blessuretijd van de eerste helft bracht Blinker Feyenoord zelfs op 1-2.
Dat werd ook de eindstand. RKC had echter zeker een punt verdiend. De provincieclub deed nauwelijks onder voor de koploper. Met een beetje fantasie zou RKC voor Feyenoord 2 kunnen doorgaan. De Waalwijkers hebben vijf spelers in de selectie die ooit in De Kuip hebben gespeeld. Maar gisteren leek RKC eigenlijk meer op Ajax 2. Want de Waalwijkers bestookten Feyenoord op dezelfde manier als Ajax afgelopen woensdag in De Kuip, met snelle combinaties door het centrum. Kansen kreeg RKC genoeg. De gouden handen van Ed de Goey en de rug van John van Loen, die in de baan van een schot stond, voorkwamen in de tweede helft de gelijkmaker.
Feyenoord staat nog steeds bovenaan. En is volgens RKC'er Marcel Brands zeker niet kansloos voor de titel. “Want slecht spelen en toch winnen hoort toch bij een kampioen?”
1993-04-12 | Speelronde 28 | Feyenoord - Cambuur 3-1 (0-1)
Opstelling FC Den Haag:
Trainer: Co Adriaanse
Stam; Vriesde, Gentile🟨, van Oosten (66' Danen), Adam🟨; Otto, Valk, Lems; Hoekman, Abbenhuës (71' van Eijkeren), Torken
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Brochard; Scholten⚽, Witschge, Sabau; Taument, Griga⚽(79' van der Laan), Blinker
Hoogtepunten:
34': 0-1 Griga
82': 0-2 Scholten
Stadion: Zuiderpark, Den Haag
Toeschouwers: 8.500
Scheidsrechter: Houben
Verslag:
Goed nieuws voor fans van John van Loen: uitgebreid medisch onderzoek heeft uitgewezen dat er met hem niets mis is. Lichamelijk althans. De problemen waarmee de 28-jarige spits van Feyenoord kampt, zitten in het hoofd. Hetzelfde hoofd waarmee hij gistermiddag een niet onbelangrijk aandeel had in de 3-1 overwinning van zijn club op Cambuur Leeuwarden.
Het was in de 58ste minuut dat Van Loen voor zichzelf baanbrekend werk verrichtte. Zo voelde hij dat ten minste zelf na de wedstrijd. Hij stond in het strafschopgebied van Cambuur te wachten op dat ene kansje dat hem in staat stelde voor even af te rekenen met de kritische, ja zelfs spottende geluiden van Het Legioen.
Al weken lang vocht hij steeds venijniger tegen de hoon. Maar hoe harder hij vocht en hoe feller hij tackelde, het leidde hem, zo leek het wel, steeds verder van recuperatie. Zo gaat dat, als je geforceerd iets wilt bereiken; de onmacht lijkt bij elke kleine tegenslag te groeien. “En dan hebben mensen snel hun oordeel klaar, dan ben je ineens niets”, zegt Van Loen.
Juist in zo'n situatie zit het de boomlange voetballer dan ook niet mee. Buiten-sportieve elementen gaan zich dan bij hem wreken. Oké, hij is lang, kan daardoor “wel goed koppen.” Hij bezit werklust, daar kan niemand iets op aanmerken. En hij is allesbehalve zelfzuchtig. Ook gistermiddag niet. Maar het oogt niet. Verwacht van Van Loen geen doelpunt à la Bergkamp (of het moet per ongeluk zijn), geen sprint als van clubgenoot Van Gobbel (te lange, te dunne benen) en geen uitstraling als van een Italiaanse prof (rood haar). Soms pakken zijn fysiek en clowneske bewegingen in zijn en Feyenoords voordeel uit. Zoals tegen RKC, vorige week, toen hij in blessuretijd met zijn achterwerk een blokkade opwierp tegen het schot van Waalwijker Marco Boogers en zo de 2-1 zege veilig stelde.
Van Loen moet het hebben van de maximale uitbuiting van zijn, voor profvoetbal, minimale capaciteiten. Lukt dat niet, dan vraagt iedereen zich af wat hij op het veld doet. Dan dicht men hem andere functies toe. Zoals bij Anderlecht, waar de supporters en de pers in hem meer een stuk Brusselse straatverlichting zagen. De "lantaarnpaal' vluchtte naar Ajax en halverwege het seizoen 1992-'93, met één doelpunt achter zijn naam, naar Feyenoord.
Bij de Rotterdamse club startte hij voortvarend, met doelpunten tegen Roda JC en FC Groningen. Daarna kon hij al snel geen goeds meer doen. Geert Meijer, samen met Willem van Hanegem het trainersduo bij Feyenoord vormend, weet hoe dat komt: “John wil zich in te korte tijd waar maken. Hij wil zo graag scoren, dat hij alleen daar zijn aandacht op richt. Dan wil hij in verdedigend opzicht nog wel eens zijn mannetje laten lopen en dat wordt hem niet in dank afgenomen door zijn collega's. Wat de technische staf vervolgens moet doen is kijken of we hem dan nog wel kunnen gebruiken als onderdeel van het elftal.” Van Loen weet zelf ook waarom hij al snel onvrede wekte: “Ze zijn hier nu eenmaal erg kritisch.”
Feyenoord tegen Cambuur Leeuwarden. Het was de 58e minuut (Feyenoord stond met 1-0 achter) en de bal zeilde naar Van Loen. Op zo'n drie meter van het doel stond hij, gevaarlijk dreigend voor doelman Fred Grim. Hij kopte, maar niet op doel. Collega-spits Kiprich stond er beter voor, en dan behoor je de bal af te leggen. Dat begrepen ook de andere Feyenoorders die Van Loen massaal kwamen omhelzen terwijl Kiprich, achterna gezeten door een enkele ploeggenoot, zijn eigen feestje vierde. 1-1, het was de aanzet tot een sterke periode van nog geen twintig minuten waarin Feyenoord via een daverend afstandsschot van Ruud Heus (61ste minuut) en een sluw hakballetje van Kiprich (70ste) de kampioenskansen overeind hield.
Bijblijven, was het verlossende woord dat Meijer na afloop uitsprak. Bijblijven in de titelrace, totdat de spelers gaan merken dat zoiets eigenlijker veel gemakkelijker gaat dan ze verwacht hadden. Met Van Loen als vaste kracht? Meijer, cryptisch: “In deze fase kunnen we iedereen goed gebruiken.” Een basisplaats, daar durft Van Loen zelf nog niet aan te denken. Een medisch onderzoek na de bekerwedstrijd tegen Ajax wees uit dat hij lichamelijk gezond was. “Daar twijfelde ik aan omdat niets leek te lukken, maar nu weet ik dat het hierboven zit”, wees Van Loen na afloop op de nog natte haardos.
Een paar intensieve gesprekken met mensen die hij vertrouwt (“Ook met Van Hanegem, die begrijpt me heel goed.”) hielpen hem weer op weg. “Al was het heel vervelend toen ik zag dat ik voor deze wedstrijd weer niet op het bord stond.” Gelukkig waren de supporters zijn vrienden na zijn invalbeurt. Hij bedankte ze uitvoerig na afloop. “Voor het eerst voelde ik dat zij mij steunden. Dat was een lekker gevoel.”
1993-05-01 | Speelronde 29 | Feyenoord - FC Den Bosch 5-0 (4-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Brochard (22' Heus); Scholten, Witschge, Sabau; Taument, Griga, Blinker
Opstelling Vitesse:
Trainer: Bert Jacobs
van der Gouw; Eijer, Vermeulen🟨, Sturing (78' Straal), Bos; Thijssen🟨, van den Brom, Laamers; Visser (56' Hilgers), van Arum, Latuheru
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 18.700
Scheidsrechter: Schuurmans
Verslag:
Het gemak waarmee Feyenoord in de voorlaatste thuiswedstrijd het zwakke FC Den Bosch wegspeelde, betekende voor bijna 25.000 toeschouwers in de Kuip een heerlijk avondje.
Met Scholten na zes weken afwezigheid weer in de basis en De Wolf geschorst toekijkend stond een flitsend gestart Feyenoord binnen acht minuten al op 2-0 voor door doelpunten van Scholten en Blinker. Nog voor de rust verdubbelde Feyenoord die voorsprong door Kiprich en wederom Blinker, die na een prachtige rush van Van Gobbel uit een voorzet van Taument koppend de 4-0 scoorde.
In de tweede helft zakte Feyenoord weg. Een benutte strafschop van Kiprich, na een overtreding op Refos, bracht de eindstand op het scorebord. Daarmee vond Feyenoord het welletjes en was het al met de gedachten bij Ajax.
1993-05-09 | Speelronde 30 | Ajax - Feyenoord 5-2 (3-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Heus; Scholten, Witschge⚽, Sabau⚽⚽; Taument, Griga (81' Blackson), Blinker (63' Schultz)
Opstelling FC Volendam:
Trainer: Leo Steegman
Zoetebier; Kromheer, Pastoor, Binken, Sier; den Ouden, van Loon, Steur; Berghuis (46' Peters), Kooistra, Clayton (70' de Freitas)
Hoogtepunten:
28': 1-0 Sabau
51': 2-0 Witschge
89': 3-0 Sabau
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 13.259
Scheidsrechter: Lammers
Verslag:
Ajax wordt vereenzelvigd met kunstzinnigheid en schittering, met oogstrelend spel, mooie doelpunten en elegante voetballers. Wat aan Ajax ontbreekt is degelijkheid en regelmaat. Heerlijkheid volstaat niet wanneer men competitie bedrijft. Dat is sowieso een reden waarom Ajax niet kampioen is geworden. En ook misschien voorlopig geen kampioen zal worden.
Trainer Van Gaal noemt het de tragiek van Ajax. Dat spelers zodra ze gerijpt, gehard en ervaren zijn, vertrekken naar paradijselijker oorden. Omdat ze niet tegen te houden zijn. Waardoor het inpassen van jeugdige voetballers weer van voren af aan begint. Ajax verliest het steeds op ervaring van PSV en misschien op den duur van Feyenoord. Zo weinig mogelijk punten verliezen in een slechte periode. Een beetje meer agressie als het tegenzit. Een beetje minder zelfingenomenheid als de golf van complimenten onophoudelijk lijkt. Daarin schuilt de kracht van de ware kampioen.
Arrogantie is een ziekte die zich gluiperig nestelt in de hoofden van hen die tot grootheid worden verheven. Als een virus. In De Meer heerst vooral devotie. Ajax is een cult-club geworden. Maar zo vaak als Ajacieden worden aanbeden om hun prachtige spel, zo vaak dreigt de hautaine houding, de onbekommerdheid.
Maar wie kan zich niet vergapen aan de schittering waarmee Ajax bijvoorbeeld met regelmaat de doorgaans vurige strijders van Feyenoord verlamt. Of aan die combinatie die gistermiddag voorafging aan het eerste doelpunt. De manier waarop Bergkamp met een tegenstander in zijn rug de door Ronald de Boer aangespeelde bal met de buitenkant van de schoen aait waardoor de bal even van zijn voet wegspringt en met effect terugtolt, dan de bal doorspeelt naar Pettersson die hem meteen doorgeeft naar de sprintende De Boer, die scoort. Echt fascinerend.
Natuurlijk, Ajax had niets te verliezen, Feyenoord het kampioenschap. De vrijheid versus de dwangmatigheid. Maar zoveel als in de eerste helft bij Ajax lukte, zoveel mislukte in de tweede helft. Zoals Ajax bij de stand 4-0 speelde, zo speelt Ajax vaak tegen zwakke elftallen of zoals een paar keer dit seizoen zelfs tegen tientallen. Dan verliezen de spelers de concentratie, het elan en de scherpte. “En als dat het geval is”, weet Van Gaal, “dan zie je hoe moeilijk onze speelwijze is. Wanneer je systematisch wilt aanvallen, moet iedereen meedoen en iedereen even snel handelen.” Het is de consequentie van het systeem.
Jeugdige spelers zijn labiel. Ze kunnen het niet iedere week opbrengen het systeem te volgen, beseft Van Gaal. Het is de tragiek van Ajax dat de trainers nooit een team van ervaren spelers bij elkaar kunnen brengen, meent hij. Hopelijk, zegt hij, verandert dat in de toekomst. Hoe en wanneer? Als het nieuwe stadion er komt met al zijn mogelijkheden van financiële inkomsten, zeggen ze bij Ajax.
Met meer geld in kas is de kans groter dat spelers tegen hogere salarissen voor Ajax behouden blijven, is de veronderstelling. Maar met de miljoenen die Ajax door de verkoop van Bergkamp en Jonk heeft verdiend, blijkt de club tot niet meer in staat dat de aankoop van Ronald de Boer, Van den Brom, eventueel Babangida of een speler van hetzelfde, toch tweede, garnituur. Betere spelers laten zich niet door Ajax verleiden of passen niet in het systeem van Van Gaal. Het systeem is heilig. Een beetje opportunisme zou Ajax misschien wèl de titel kunnen opleveren. Een beetje van het opportunisme van PSV, dat dankzij en ondanks Romario en al die andere vreemde aankopen steeds weer kampioen wordt.
De vorige week onderwierp Van Gaal zich aan een zelfanalyse alvorens hij de spelers om een evaluatie van het seizoen vroeg. Aan zichzelf ontdekte hij geen nadelige ontwikkeling. Na een week praten begreep hij dat de groep onder meer had geconstateerd dat vooral een constante lijn had ontbroken. Dat was fout. Natuurlijk waren er langdurige blessures van de sterspelers Jonk en Bergkamp, en van het grote talent Petersen. Maar voor de thuisnederlagen tegen Twente, PSV, de uitnederlagen tegen Willem II en PSV, de gelijke spelen tegen Utrecht, Willem II, Den Bosch, Sparta, Vitesse, MVV (tweemaal) en Volendam (tweemaal) waren nauwelijks excuses.
Ajax grijpt zich vast aan een strohalm, de KNVB-beker. Waarschijnlijk toch nog een prijs. Een hoofdprijs, meent Van Gaal de overwinningen beziend die in het toernooi werden bevochten op Feyenoord, Twente en MVV. Hij heeft nooit zoals zijn voorgangers gezegd dat Ajax een leerjaar doormaakt, zegt hij met gepaste trots. Dat is afschuiven. Hij heeft van meet af aan de confrontatie gezocht. “Ik heb altijd voor een prijs willen gaan.”
De mogelijke bekerwinst op Heerenveen zou dus weleens geheel op Amsterdamse wijze gevierd kunnen worden. Luidruchtig, vol vals sentiment. Op het Leidseplein? Nee toch. Bescheidenheid zou niet misstaan. Om met Van Hanegem te spreken: Feyenoord verliest drie keer van Ajax (3-0, 5-0, 5-2), maar heeft wel drie punten meer. Wie zo goed en beter kan voetballen dan PSV en Feyenoord past bij de afsluiting van dit seizoen slechts schaamte.
1993-05-16 | Speelronde 31 | Vitesse - Feyenoord 1-1 (0-0)
Opstelling Ajax:
Trainer: Leo Beenhakker
van der Sar; Winter⚽, Blind, Jonk (65' Silooy), de Boer; Wouters, Witschge, Vink; van't Schip⚽, Bergkamp, Roy (76' Kreek)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel🟨, de Wolf, Metgod, Heus; Scholten, Witschge, Sabau; Taument, Kiprich, Blinker
Hoogtepunten:
59': 1-0 Winter
90': 2-0 van't Schip
Stadion: Olympisch Stadion, Amsterdam
Toeschouwers: 51.000
Scheidsrechter: Bakker
Verslag:
Hoe spannender de ontknoping, hoe slechter het voetbal. Finales zijn niet voor niets na een lang en slopend seizoen zelden van hoge kwaliteit. Soms kan technische vaardigheid nog een gebrek aan lichamelijke kracht compenseren. Maar als die niet aanwezig is, wordt elke voetballogica teniet gedaan en kan slechts de factor geluk nog een positieve rol vervullen. Het is de wijze waarop kampioenskandidaat Feyenoord zich naar het einde van de competitie sleept.
Vermoeid en lamlendig bewegen de Feyenoorders zich nog over het veld. Niet levendiger, niet genspireerder dan vorige week tegen Ajax en allerminst wraaklustig na de meedogenloze 5-2 nederlaag stelde het team dat nog kans heeft op de titel zich teweer tegen Vitesse. Geen hoop, geen overtuiging, geen kracht. Het zijn de kenmerken van een uitgeblust gezelschap, uitgeteerd na een seizoen dat veel energie heeft gekost. Maar dat zou geen wonder zijn bij een ploeg die zich zowel op nationaal als internationaal niveau vooral staande heeft gehouden door fysiek voetbal.
De betrokkenen hebben geen antwoord op de vraag hoe Feyenoord zo kan aftakelen. Ze zoeken de oplossing in een mentaal probleem. Angst voor Ajax, faalangst op de rand van een kampioenschap, angst voor Vitesse. Trainer Van Hanegem kon zich in zijn grote teleurstelling over het 1-1 gelijkspel en vooral het bedroevende spel niet voorstellen dat zijn spelers "alles' hadden gegeven. “Na afloop zijn de spelers nog bij de supporters langs gelopen om hen te bedanken. Dat zou ik in mijn tijd na zo'n wedstrijd niet gedurfd hebben.”
Misschien getuigt deze opmerking van kortzichtigheid. Misschien ontgaat hem dat de spelers natuurlijk de wil hadden om een zo'n goed mogelijk resultaat te behalen. Het is te gemakkelijk spelers een gebrek aan goede bedoelingen te verwijten, zeker wanneer het kampioenschap binnen bereik is. “We doen echt ons best”, zei doelman De Goey. En wie zou hem willen tegenspreken. Competitie gaat verder dan je best doen. Psychologie telt zeker mee naast technische kwaliteiten en lichamelijke capaciteiten.
De manier waarop Van Hanegem voetbal benadert sluit niet uit dat hij zich suf piekert over de grillige prestatiecurve van Feyenoord. “Wij zijn een hecht collectief, als we slecht spelen zijn we dus allemaal slecht”, zei hij gisteren enigszins cynisch. Maar achter cynisme schuilt vaak de waarheid, zeker bij deze uitzonderlijke voetbalpsycholoog. Hij hecht ècht waarde aan de collectieve geest. Maar er is natuurlijk meer nodig om cruciale wedstrijden tegen Ajax en Vitesse te winnen, laat staan nog kampioen te worden.
Aan het elftal herken je de trainer. Van Hanegem zou getuige zijn vergelijking met zijn eigen instelling vroeger graag anders willen beweren. Maar hij ontkomt er niet aan dat zijn spelers geen bezieling meer uitstralen, dat ze bang zijn en vooral een uitgebluste indruk maken. Was het maar voorbij? Waren we uitgeschakeld, verliest PSV wéér. Hopen? Ach nee. Het zijn voor de hand liggende gemoedstoestanden. Maar niemand durft er voor uit te komen. Feyenoords kracht is toch geen woorden maar daden, opportunisme en bravoure. In plaats daarvan laten ze zich apathisch wegspelen door Ajax, maar zelfs nog meer door Vitesse, dat voetbalt als het hypnotiserende getik van een hangklok.
Feyenoord ligt op apegapen. “De wonderen zijn de wereld niet uit”, zei de 35-jarige Metgod nog routineus, refererend aan de onverwachte nederlaag vorige week dinsdag van PSV. Slechts wanneer de concurrent fouten maakt, kan Feyenoord kampioen worden. Het is de tragiek van de Nederlandse competitie. Geluk, daar draait het om. Zoveel geluk als Feyenoord nota bene nog had in Nijmegen, waar het soms werd weggespeeld door Vitesse.
De Arnhemmers zijn vrijwel verzekerd van een plaats in het UEFA-Cuptoernooi. Het zou een beloning zijn voor de Duitse "gentleman-trainer' Neumann, die zijn elftal technisch hoogwaardig voetbal laat spelen. Met de balcirculatie als grootste kunst. Het ontbreekt het team aan slagvaardigheid. Zoals gisteren voor 20.000 toeschouwers in het Goffert-stadion, waarnaar Vitesse was uitgeweken om verzekerd te zijn van een grasmat nu Monnikenhuize een opknabeurt krijgt.
Zonder Van den Brom, het "Dreh- und Angelpunkt' van de Arnhemmers, bleek Vitesse toch in staat Feyenoord te onderdrukken. Maar op een werkelijk prachtige, strakke vrije trap van de met Bos uitblinkende Cocu van 35 meter in de kruising van het doel, die door doelman De Goey fraai werd gestopt, en enkele afstandsschoten na kon Vitesse weinig schade bij Feyenoord aanrichten.
Feyenoord speelde op de counter. Maar in feite leek de speelwijze nergens op. Taument wilde een strafschop toen hij door Van de Looi in het strafschopgebied werd aangepakt, maar scheidsrechter Van der Ende kende kennelijk de reputatie van de Feyenoorder, die te pas en te onpas valt, en negeerde de tuimeling. Dat na een half uur in de tweede helft Gillhaus met een kopbal voor 1-0 zorgde, was logisch. De manier waarop Feyenoord reageerde was symptomatisch. Doelman De Goey verzuimde bij de corner van Eijer uit zijn doel te komen, terwijl de bal binnen zijn doelgebied viel.
Met opportunisme sleepte Feyenoord er zowaar tien minuten voor het einde nog een gelijkspel uit. Invaller Obiku maakte het de Vitesse-verdediging lastig. Kiprich profiteerde, zette de bal voor, waarna invaller Van Loen scoorde. Een onverwachte meevaller. Maar hoe groot de machteloosheid in het Rotterdamse kamp is geworden, illustreerde Van Loen door Vitesse-libero Van de Looi vervolgens een ordinaire schop op zijn scheenbeen te geven. Scheidsrechter Van der Ende trok slechts de gele kaart. Soms voelen scheidsrechters aan hoe radeloos voetballers zich kunnen gedragen aan het einde van een slopend seizoen.
1993-05-22 | Speelronde 32 | Feyenoord - Willem II 3-0 (2-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Fräser (75' Schultz), de Wolf, Metgod, Heus; Scholten, Witschge, Sabau; Taument, Kiprich (75' Griga), Blinker
Opstelling FC Utrecht:
Trainer: Ab Fafie
van Ede; Verrips, Plugboer, de Kock, Roest; Liesdek, van der Meer🟨, Alflen; Bijl, de Kruyff🟨, Smolarek
Hoogtepunten:
-
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 16.027
Scheidsrechter: Houben
Verslag:
De manier waarop telde niet meer. Gewonnen moest er worden. Na de zoveelste puntverlies van PSV in Dordrecht was Feyenoord bij winst op Willem II weer kansrijk voor de titel en dus won het ook.
Een dag later was het feest compleet. PSV ging met 1-0 door een blunder van Hans van Breuekelen onderuit in Nijmegen, waar Feyenoord een week eerder tegen Vitesse nog een punt meenam. Dat betekende dat Feyenoord met nog twee wedstrijden te spelen plotseling de voornaamste kampioenskandidaat was. Dat was bij het agscheid van het thuispubliek trouwens al te merken, want het was op de zomerse 22e mei opvallen druk in de Kuip.
Willem II bleek trouwens nog een taaie tegenstander. Maar Feyenoord stond nog voo de pauze met 2-0 voor. erst verzilverde Taument een door Scholten doorgekopte vrije trap van Witschge en daarna maakte De Wolf koppend 2-0 uit een coroner van Blinker. Tien minuten voor tijd werd het vervolgens 3-0 door de ingevallen Obiku.
1993-05-25 | Speelronde 33 | MVV - Feyenoord 0-2 (0-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Scholten, Fräser⚽, Metgod, Heus; Sabau (79' Farrington), Witschge, Taument; Blinker, Kiprich⚽⚽(83' Griga), van der Laan⚽
Opstelling Sparta:
Trainer: Hans van Doorneveld
Metgod; Snoei🟨, Sas (59' Louhenapessy), Schuurhuizen (81' Helder), Valke; van den Berg, van Wattum⚽, Sandel; Vurens⚽, Houtman⚽, de Getrouwe
Hoogtepunten:
10': 0-1 van Wattum
14': 0-2 Vurens
30': 1-2 van der Laan
45': 2-2 Kiprich
55': 2-3 Houtman
66': 3-3 Fräser
75': 4-3 Kiprich
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 14.594
Scheidsrechter: Wegereef
Verslag:
Wat is er mooier om je nieuwe club een handje te helpen nog voordat je er speelt? Maak je dan een glorieuze entree of niet? Ja, natuurlijk.
Dus Feyenoord wist waar het grootste gevaar lag in de laatste week op weg naar de titel. MVV-spits Erik Meijer, straks PSV, wilde zijn aanstaande werkgever heel graag van dienst zijn door de concurrent één of misschien zelfs twee punten af te snoepen. En hij wilde ook nog waardig afscheid nemen van zijn supporters in Maastricht. Redenen genoeg om gemotiveerd het veld op te stappen. Om alles te geven.
Meijer huilde na afloop. MVV verloor met 2-0 en was daardoor definitief kansloos voor een plaats in het UEFA-Cuptoernooi. Hij was teleurgesteld en tegelijk ontroerd door de staande ovatie van het publiek. Tien minuten voor de aftrap had hij met de microfoon in de hand de supporters al bedankt voor hun steun in de afgelopen twee seizoenen. “Ik hoop dat het bij PSV even gezellig en leuk is al hier”, sprak hij later in de kleedkamer. De aardige aanvaller weet echter ook dat er momenteel van alles mis is in Eindhoven. Daarom ook noemde hij Feyenoord “het beste team” van de eredivisie. “Feyenoord speelt op karakter. Heb ik veel respect voor. Er wordt ontzettend veel gepraat in de achterhoede. Ze accepteren alles van elkaar. Dat is bij andere ploegen wel anders, heb ik gemerkt.”
John de Wolf was zijn directe tegenstander. De duels die de Feyenoorder en Meijer uitvochten waren een belangrijk onderdeel van de zeer boeiende en spannende wedstrijd in de afgeladen Geusselt. Het ging er hard aan toe, soms werd er weer flink met de ellebogen gezwaaid. Maar na een schermutseling was er altijd het excuserende handje of tikje. “Mannelijke duels, geen gekke dingen”, noemde de MVV'er het. Een kwestie van wederzijds respect. De Wolf noemde de spits verleden seizoen al zijn lastige tegenstander in Nederland. Meijer: “De Wolf heeft me destijds een beetje getipt voor het olympisch elftal. Dat vind ik sympathiek van hem.” Hij weerde zich gisteravond zeer behoorlijk tegen de harde Feyenoorder. Beiden wonnen zeven duels in de lucht.
Meijer, dit seizoen twintig doelpunten in de eredivisie, werkte zich uit de naad en hitste met wilde armbewegingen de MVV-aanhang op. Hij kreeg ook nog ruzie met ploeggenoot Delahaye. “Ik was extra geladen”, excuseerde de 23-jarige spits zich. “Nu is het weer goed. Ik heb net zelfs zijn shampoo geleend.”
“Hij was fanatiek zat”, vond De Wolf van zijn opponent.
In de 26ste minuut kreeg Meijer de kans waarop hij had gehoopt. Hij kon na een pass van Visser alleen op het Feyenoord-doel afgaan. Net op het moment dat hij wilde schieten haalde Van Gobbel hem neer. De strafschop die scheidsrechter Jol daarvoor toekende was ook een mooi succes voor Meijer. Maar de spits had de pech dat ploeggenoot Lanckohr de bal op de paal schoot. “Ik zag De Goey naar links duiken en dacht de bal rustig in de andere hoek te schieten”, aldus de MVV'er.
Feyenoord veerde opgelucht op na die kapitale misser. De Wolf: “Ik had zoiets van: dit kan niet meer misgaan.” Hij kreeg gelijk. Kiprich scoorde na één minuut en twintig seconden in de tweede helft nadat hij voor rust twee riante mogelijkheden onbenut had gelaten en Blinker maakte ver in blessuretijd aan alle onzekerheid een einde (0-2).
Ook in de tweede helft kwam Feyenoords koppositie af en toe nog in gevaar. Zo werd Meijer na 49 minuten in het strafschopgebied innig omarmd door De Wolf. Hij kreeg echter geen penalty. Meijer: “Dergelijke dingen gebeuren steeds vaker. Ik klaag er niet over. Het hoort erbij. Hij kan hem op de stip leggen. Het was het proberen waard.” Hij zei na afloop niets over de scheidsrechter, Jol, te willen zeggen. “Want ik zal hem nog veel vaker tegenkomen.” Om er toch nog even aan toe te voegen: “Volgens mij is hij in Rotterdam geboren.”
Ook bij Feyenoord was men niet te spreken over de arbiter. Jol gaf liefst vijf Rotterdammers een gele kaart, waarvan in blessuretijd drie in een minuut. Van Gobbel mocht echter van geluk spreken dat hij voor de tackle op Meijer, waaruit de strafschop voortvloeide geen rood, maar slechts geel kreeg. Volgens Jol zou de Feyenoorder wel uit het veld zijn gestuurd als de actie recht voor het doel had plaatsgevonden.
De Wolf behoorde gisteravond niet tot de zondaars. Hij maakte weliswaar vijf overtredingen - vier tegen Meijer en één tegen Joordens - maar de verdediger lette goed op dat hij niet te ver ging. “Ik heb al zo veel tegenslag gehad en nu ik de mooiste prijs uit mijn carrière kan pakken wil ik er wel bij zijn.” Toch, voegde hij eraan toe, als het echt noodzakelijk was geweest had hij voor Feyenoord de fatale sliding willen maken.
Een gele kaart had De Wolf mogelijk voor tweede pinksterdag een schorsing opgeleverd. Die dreigt wel voor Peter Bosz. De middenvelder kreeg geel (zevende maal in dit seizoen) voorgehouden nadat in de 42ste minuut een overtreding had gemaakt op Visser. Bosz was woedend op de MVV'er die hij van komedie betichtte en hij ging na het rustsignaal ook nog verhaal halen bij Jol. “Ik hield me juist in bij die actie. Visser bood later niet voor niets zijn excuus aan.” Het is nog niet zeker dat Bosz maandag niet mag meespelen. Het hangt er vanaf of het rapport van de arbiter tijdig in Zeist zal zijn. Van Gobbel en zijn neef Refos wisten al eerder dat ze er in het laatste cruciale duel wegens schorsing niet bij kunnen zijn.
Vanzelfsprekend wil niemand de wedstrijd in Groningen missen. De Rotterdammers kregen gisteren in Maastricht al een voorproefje van wat hun straks te wachten staat. Zo'n drieduizend Feyenoord-supporters waren naar Limburg getogen om hun ploeg aan te moedigen en honderden van hen omzoomden al voor de wedstrijd de spelersbus en zongen over het aanstaande kampioenschap. Na afloop vierden de spelers met hun aanhang uitbundig de zege. Sommigen gooiden hun shirt de tribune in.
John de Wolf ook. Aan de andere kant van het veld deed Meijer hetzelfde. Hij wierp zijn shirt naar de MVV-aanhang. Met ontblote bovenlichamen troffen de twee spelers elkaar in de gang van de kleedkamer. Daar wensten ze elkaar succes voor de toekomst. Ze kunnen het allebei gebruiken.
Door een felbevochten overwinning (2-0) op MVV in Maastricht is Feyenoord twee punten van de Nederlandse voetbaltitel verwijderd. Met nog één wedstrijd in de competitie heeft de Rotterdamse club een punt voorsprong op PSV. Feyenoord speelt tweede pinksterdag in en tegen Groningen, PSV op eigen veld tegen Volendam.
Feyenoord werd voor het laatst in 1984 kampioen. Van de ploeg die toen de titel won speelt er niemand meer in Rotterdam. Gullit (AC Milan), Brard en Hoekstra (beiden RKC) en doelman Hiele (Dordrecht '90) zijn nog wel actief in het profvoetbal. Johan Cruijff was destijds de sterspeler, Thijs Libregts de trainer.
Feyenoords laatste tegenstander FC Groningen staat op de elfde plaats. De ploeg heeft geen belang meer bij een overwinning. Feyenoord-trainer Geert Meijer wees er gisteravond in Maastricht echter op dat de Groningse spelers waarschijnlijk hun oude trainer Hans Westerhof nog wel een dienst willen bewijzen. Die is nu werkzaam bij PSV.
1993-05-31 | Speelronde 34 | FC Groningen - Feyenoord 0-5 (0-2)
Opstelling NEC:
Trainer: Leen Looyen
Brookhuis; Faber, Lok⚽, van der Linden, Paymans; van Wanrooij🟨, Arts (88' Gliatis), Wijnhoven; Keizer, Groeleken, Torres⚽
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; Scholten, Schol, Metgod, Heus; Taument, Witschge, Griga (46' Farrington⚽); Blinker, Kiprich, van der Laan (67' Schultz)
Hoogtepunten:
29': 1-0 Lok
78': 1-1 Farrington
87': 2-1 Torres
Stadion: De Goffert, Nijmegen
Toeschouwers: 2.000
Scheidsrechter: Schuurmans
Verslag:
De kip die een Feyenoord-aanhanger even voor het begin van de wedstrijd onder massaal gejuich het doel injoeg. Het partijtje voetbal dat een handvol jongens na afloop voor hetzelfde doel speelde en in een luid bejubeld doelpunt eindigde, terwijl rondom andere Rotterdamse supporters met de ME landveroveraartje deden. Aandoenlijke en tegelijk absurde taferelen. Ze zijn onlosmakelijk verbonden met voetbal. Ook met het kampioensfeest van Feyenoord in Groningen.
Kampioenen kunnen niet meer op de schouders worden genomen. De feestvierende aanhangers moet worden gevraagd achter de tralies te blijven, opdat de kampioenen veilig een ereronde kunnen maken. Toch kan het dan gebeuren dat aanhangers zich in hun intense verlangen bij hun idolen te zijn een weg banen langs het immense politieleger gewapend met stokken en honden. Op eerbiedige afstand mogen ze dan ten slotte hun kampioenen eren als deze op het verre ereterras de kampioensschaal in ontvangst nemen.
Veel blaffende honden en veel gewapende en gehelmde politie flankeren de uitgelaten menigte. Een ereronde is niet mogelijk. Zelfs de club van het volk kan het zich niet meer veroorloven. Cynisme viert hoogtij als vanaf de tribune met de meest fervente Feyenoord-supporters wordt gezongen "We blijven in het vak'. Een verwarrende mengeling van vreugde en grimmigheid. Zo verwarrend als de tegenstand van de spelers van FC Groningen. Hoezo competitie?
Dertien overtredingen van FC Groningen tegen zestien van Feyenoord. Groningse Verdedigers die soms keuvelend, lachend en handenschuddend met hun Rotterdamse tegenstanders over het veld lopen alvorens een duel aan te gaan. Laten profvoetballers nooit meer zeggen dat ze een tegenstander omverschoppen omdat dat tot de plichten van hun beroep behoort of in het belang is van de club, de natie of welke hogere macht dan ook.
Veenhof, de Groningse libero die na nog geen tien minuten vanaf de middenlijn een sprint verliest van de doorgaans trage Kiprich. De Feyenoorder profiteert en stift de bal over doelman Roorda in het doel (1-0). Het valt te prijzen in Veenhof dat hij Kiprich niet neerlegt. Maar zou hij dat ook hebben gedaan wanneer FC Groningen nog competitiebelangen had gehad? Gall, de Groningse verdediger die vergeefs smeekt en bidt bij scheidsrechter Van Vliet om Blinker asjeblieft geen gele kaart te geven. Vreemde collegialiteit.
Feyenoord heeft de medewerking van het Groningse elftal niet nodig gehad om kampioen te worden, laat daar geen misverstand over bestaan. Dat zou Feyenoord tekort doen. Daarvoor is het elftal kwalitatief veel te goed voor de Groningse middenmoter. Ajax was bovendien al kansloos en PSV nagenoeg. De sfeer in het Oosterpark was niettemin opvallend Feyenoord-gezind. Weinig Groningers, op en rondom het veld, die de Rotterdammers de titel op de valreep durfden te misgunnen. Er mocht geen Rotterdamse wanklank vallen.
Vóór de wedstrijd alleen liedjes die aan het belang van het Feyenoord-voetbal refereerden. En om de supporters te bezweren vier tot vijf keer - zelfs in de wedstrijd - de stem uit de luidsprekers van John de Wolf, die de aanhang verzocht zich in te houden tot het feest op de Coolsingel. Daar mochten ze "uit hun dak gaan'. Angst overheerste, angst om de fragiele sympathie te verliezen. De aanhang zou eens ontstemd raken in Groningen. Dat moest worden voorkomen. Met de uiteindelijke 5-0 zege (doelpunten Kiprich, Blinker, Scholten en tweemaal Taument) van Feyenoord haalde Groningen dan ook opgelucht adem.
Ver na de wedstrijd waren de angstige momenten vergeten. Toen was iedereen gelukkig, emotioneel ook natuurlijk. Zelfs aan Willem van Hanegem ging de vreugde niet helemaal voorbij. Onderkoeld: “Ik heb zeker niet de pest in. Ik vind het best wel mooi.” Vergeefs relativerend: “Pas bij 3-0 zag ik een kansje op het kampioenschap. Nee, niemand was op de hoogte van PSV. We moesten er voor gaan.” Verongelijkt: “In Nederland is men verbouwereerd dat een ploeg die hard werkt kampioen wordt. Iedereen moet toch werken. Voetballers ook. Dat zouden meer voetballers moeten beseffen. Ik heb altijd tegen de spelers gezegd: wij moeten steeds beter gaan voetballen, we moeten blijven werken.”
Vier keer veroverde hij met Feyenoord het kampioenschap. Driemaal als speler, éénmaal als "praatpaal' en nu als trainer. Het verschil? “Toen wisten we dat we kampioen konden worden. Nu kon het tot het einde alle kanten op.” En over de toekomst: “Het wordt moeilijker. We gaan daar de komende zes weken aan werken. We moeten minder voorspelbaar gaan voetballen. Spelers op een andere positie uitproberen bijvoorbeeld. Ik denk dat we met deze selectie doorkunnen. Het zijn geen stelletje koekebakkers. Zeker als je kampioen wordt.”
Joszef Kiprich, de topscorer, lachte stiekem. “Ik vond het jammer dat ik er uit moest.” Zijn lies en zijn achterdijbeen. “Hier heb ik pijn en hier. Ik moest hardlopen om dat doelpunt te maken. Ik sprong op om te juichen en voelde mijn been. Jammer, maar nu heb ik geen pijn meer.”
John Metgod, gelouterd als geen ander, heeft nooit pijn. Bij een 4-0 voorsprong schold hij nog eens Ruud Heus uit omdat hij de bal aan een Groningse spits verspeelde. “Je moet altijd scherp blijven. Als je dat nu niet doet, doe je het nooit.” Met AZ won hij al een keer de titel. “Een beter voetballend team. Maar als het slecht ging konden we ook op inzet spelen. Daar heb ik veel van geleerd.”
Geert Meijer, compagnon van Van Hanegem. Groninger van geboorte, Ter Apel, wilde de Amsterdammer doen geloven. Aan wie hij deze titel opdroeg? “Aan Wim Jansen (technisch directeur, red). Wat die achter de schermen allemaal heeft gedaan. Dat vergeet iedereen.”
Bij de deur van de kleedkamer stond hij, als de cipier van Feyenoord. Een jongetje met baseball-pet wilde naar binnen. Wim Jansen klampte hem aan en opende de deur, voor hem alleen. Voor het zoontje van Metgod. “Natuurlijk mag jij naar binnen.”
Buiten stonden andere supporters. Zoveel heeft een Nederlandse club er nooit gehad. Zo betrokken, zo agressief hunkerend naar betrokkenheid. De ereronde hebben ze gemist. Daarvoor moesten ze naar huis, naar de Coolsingel. Met kip en al. Ver van het gevaarlijke stadion. Groningen kan weer slapen.
-
-
-
-
KNVB Beker:
1992-10-28 | 3e Ronde | Feyenoord - Go Ahead Eagles 7-0 (2-0)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
Feyenoord haalde gisteravond in de Kuip uit tegen Go Ahead Eagles (7-0). De beslissing viel al in de 31ste minuut. Metgod schoot van dertig meter een vrije trap recht op het Deventer doel af. Doelman Ensink liet de bal zomaar door zijn handen in het net glippen. Het moreel knakte bij Go Ahead en Feyenoord maakte zich op voor een zeldzame score. Na een stel missers van Kiprich maakte Gorré nog voor rust 2-0. Na de wissel ging Go Aheads verdediging door met stuntelen en Ensink door met blunderen. Nog voor een uur gespeeld was stond het 5-0 door Blinker, weer Gorré en Kiprich. Het werd in het laatste half uur nog erger door Kip-rich.
1992-12-02 | Achtste Finale | Feyenoord - Top Oss 3-1 (2-0)
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost🟨, de Wolf, Metgod, Heus; van Gobbel, Scholten, Witschge⚽; Blinker🟨(72' Kiprich), Griga (87' Blackson), Taument⚽
Opstelling NAC:
Trainer: Cor Pot
Karelse; van den Dungen, Brood, Koumans (75' Dik), Schrijvers, Smit; den Haan, Lokhoff; Remie, Cornelissen⚽, Lammers (73' Schapendonk)
Hoogtepunten:
40': 1-0 Witschge
83': 2-0 Taument
90': 2-1 Cornelissen
Stadion: De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 12.202
Scheidsrechter: Reygwart
Verslag:
Voor TOP was de vierde ronde van het KNVB-bekertoernooi het hoogtepunt van het jaar. Een doelpunt maken in de Kuip tegen de bekerhouder, dat overkomt je niet vaak als speler van de nummer zestien van de eerste divisie. Robert van der Weert bracht een kwartier voor tijd de achterstand terug van 3-0 tot 3-1.
Voor de voetballiefhebbers uit Oss was de loting van Feyenoord tegen TOP eveneens ideaal. TOP nam gisteravond elf bussen supporters mee naar Rotterdam. Nog eens 150 man kwam met de trein. “Ze kwamen met meer fans dan PSV”, weet een stadionmedewerker. Ook in de "Feyenoord-vakken' zaten aanhangers uit Oss en uit de dorpen Schaijk en Geffen, die er in de buurt liggen. Die konden vier maal juichen. Het Noordbrabantse stadje van 55.000 inwoners, dat tussen Den Bosch en Nijmegen ligt, is een van de plaatsen in Nederland waar veel supporters van Feyenoord wonen. Martijn Elbers, medewerker van "Hand in hand', het blad van de supportersvereniging van de Rotterdamse club, komt er vandaan. “Er wonen in Oss meer fans van Feyenoord dan van TOP”, zegt de twintigjarige student. “Dat zie je bij het carnaval. De helft is voor Ajax, de andere helft voor Feyenoord. Als je, zoals ik, in 1972 geboren bent, dan maakte je die keuze een jaar of tien geleden. Hoewel Eindhoven maar veertig kilometer verderop ligt, is bijna niemand voor PSV. Dat zijn alleen jongetjes van twaalf en dertien jaar.”
TOP speelt pas twee jaar betaald voetbal. De club eindigde vorig jaar als voorlaatste in de eerste divisie, dit seizoen houdt ze voorlopig twee clubs achter zich. Bij thuiswedstrijden trekt het team ruim 2000 toeschouwers. “De Feyenoord-supporters uit Oss zitten op zondag in de Kuip, maar gaan natuurlijk op zaterdagavond ook wel eens kijken bij TOP”, vertelt Elbers. “Maar TOP heeft geen echte harde kern. Veel jongens in Oss hebben in hun jeugd nog tegen die club gevoetbald. Dan word je niet zomaar superfan. Al vind je het wel leuk als ze winnen van Roda.”
Het reisje naar de Kuip was voor de ploeg uit Oss de beloning voor de overwinning in de vorige ronde op Roda JC. Piet Schrijvers, de trainer van TOP, had de wedstrijd dan ook niet in het eigen stadion willen spelen, waar hooguit 5000 kijkers zouden zijn gekomen. “Sportief is dat misschien interessant. Maar financieel is dit beter voor de club. De recettes (er waren 5400 toeschouwers, maar een kaartje in de Kuip is duurder dan een entreebewijs in Oss, red.) worden gedeeld. En voor de fans is het een belevenis, een dagje uit. In ons eigen stadion kunnen maar 7000 mensen. Feyenoord neemt altijd 2500 tot 3000 supporters mee. Daarvoor hadden we hooguit 1500 kaarten beschikbaar kunnen stellen. Dan staan er 1000 man buiten het stadion. Daar heb je niets aan”.
“Het enige dat je in de Kuip moet voorkomen is dat je weggespeeld wordt”, zei Schrijvers na afloop. Hij had zich afgelopen zondag zorgen gemaakt over het verlies van Feyenoord tegen MVV, want daardoor zouden de Rotterdammers wel eens extra gemotiveerd op het veld kunnen staan. Hij was even verontrust toen Gaston Taument al na vijf minuten de eerste goal maakte. “Als keeper had ik het vroeger nog in eigen hand, als trainer kan je niets meer aan doen.”
De zorgen van Schrijvers bleken ongegrond. Feyenoord scoorde na het vroege doelpunt van Taument nog twee maal via Dean Gorré, maar speelde slap en ongeïinspireerd. John Metgod ontbrak met een spierletsel, Peter Bosz viel geblesseerd uit. In het laatste half uur waren de beste kansen voor TOP. Feyenoords hulptrainer Geert Meijer wilde er geen woorden aan vuil maken. “Achter TOP aanlopen”, schamperde hij. “De spelers begrijpen zelf ook wel dat ze slecht speelden. Dat zag je aan die hoofden waarmee ze op het veld liepen. Het is alleen niet te sturen vanaf de bank, het moet van die gasten zelf komen.”
1993-03-10 | Kwartfinale | FC Zwolle - Feyenoord 1-1 (1-4 na strafschoppen)
Opstelling Dordrecht:
Trainer: Hans Verel
de Jongh; Liefden, van der Heide, van der Laan, van Haren; Wilsterman, Langerak, Olde Riekerink; Slagboom⚽, Willaarts, Wouden
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, Fräser, Metgod, Nortan; Scholten, Witschge, Sabau; Blinker⚽, Kiprich🟨, van der Laan⚽⚽
Hoogtepunten:
30': 0-1 van der Laan
65': 0-2 Blinker
69': 0-3 van der Laan
76': 1-3 Slagboom
Stadion: Krommedijk, Dordrecht
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: van Vliet
Verslag:
Met de zekerheid van een financieel bijzonder lucratieve halve finale tegen Ajax vierde Feyenoord gisteravond de moeizame bekerwinst na strafschoppen tegen het kleine, maar dappere FC Zwolle als een groot succes. De zege eiste echter ook een hoge tol. Op hetzelfde moment dat manager Blankenmeijer stencils rond deelde met informatie over de voorverkoop voor het duel tegen Ajax, belde clubarts Andriessen in een hoek van het rumoerige vertrek naar de EHBO van het Rotterdamse Sint Franciscus-ziekenhuis. Hij kreeg te horen wat hij al vreesde: Henk Fräser had in Zwolle een kuitbeenfractuur opgelopen en zal zes tot acht weken uit de roulatie zijn.
Dat was slecht nieuws voor Feyenoord, amper drie dagen voor de competitietopper tegen PSV in De Kuip. John de Wolf, gisteren ziek aan de wedstrijd begonnen, zal ook al niet meedoen door een schorsing. En de anderen hebben 120 loodzware minuten van de ontmoeting tegen Zwolle in de benen. Verscheidenen van hen hebben ook nog bloeduitstortingen en blauwe plekken. De wedstrijd telde vele onbesuisde en harde acties. De masseurs liepen af en aan. Veel zal er voor de krachtmeting met PSV ook niet meer worden getraind bij Feyenoord. Trainer Geert Meijer: “Een beetje uitlopen en misschien een paar rondo'tjes (positiespel, red).”
Collega Willem van Hanegem toonde geen enkele medelijden met zijn mannen. “Dan hadden ze maar geconcentreerder moeten spelen.” Hij zei ook niet van de spannende bekerkraker te hebben genoten. Hij moet de enige in het stadion zijn geweest. “Dit had weinig met voetballen te maken. Sensatie? Als ik dat zoek koop ik de film van Ben Hur wel.” Van Hanegem en Meijer hadden hun spelers 's middags nog gewaarschuwd voor het gevaar van een eerste-divisieclub. Ze herinnerden aan de zege van Heerenveen op PSV en de eigen benauwde bekeroverwinning in dit seizoen op RBC. Maar wie niet luisteren wil moet voelen. Na acht minuten stond Feyenoord, zonder de geblesseerde Metgod, al op achterstand. De Zwolse verdediger Hansma stond vrij voor doel en kopte de bal uit een voorzet van Roembiak achter Ed de Goey.
In de rommelige fase na het doelpunt lukte het Feyenoord niet de wedstrijd onder controle te krijgen. Daar werd Fräser het slachtoffer van. Hij probeerde Boere de voet hardhandig dwars te zetten, maar blesseerde zichzelf zwaar. Spelers die in de buurt stonden zeiden na afloop dat ze het bot hadden horen kraken. Voorzitter Van den Herik werd van de tribune gehaald om de speler naar Rotterdam terug te rijden.
Feyenoord kreeg daarna een aantal mogelijkheden, maar eigenlijk was Zwolle dichter bij 2-0 dan de bekerhouder bij 1-1. Spits Martin Reijnders, snel en handig, raakte de paal en Buimer verscheen alleen voor De Goey, maar miste kalmte. Aan de andere kant beschikte Zwolle over een uitstekende doelman, Henk Timmer. Hij sprong met gevaar voor eigen lichaam overal voor en tussen. Pas zeven minuten voor het einde moest Timmer capituleren. Van Gobbel schoot uit een vrije trap tegen de paal en John van Loen zorgde uit de rebound voor de gelijkmaker. “Toen het nog 1-0 stond zag ik allemaal meisjes met bloemen aan zijlijn verschijnen. Dat kan toch niet, dacht ik nog. Nadat ik had gescoord gingen ze weer naar binnen”, aldus Van Loen.
Het inzetten van de lange spits was een risico. Van Loen kampt met een vervelende rugblessure. Hij stond oorspronkelijk in de basisopstelling, maar haakte in de warming-up af. Hij wilde zich aankleden en op de tribune gaan zitten, maar werd door Meijer gevraagd om in geval van hoge nood te willen invallen. Dat moment was twintig minuten voor tijd aangebroken. “Hij móest erin. Het financiële belang was groot, een vol stadion tegen Ajax”, legde Meijer uit.
Na zijn doelpunt kon Van Loen nauwelijks meer een stap verzetten door de pijn. Hij hoopt dat hij tegen PSV toch kan meedoen. “Deze blessure moet vooral met rust genezen.” Echt prettig was het daarom niet dat hij in Zwolle alsnog moest opdraven. De kracht van Zwolle had Van Loen verbaasd. “Ze kwamen zo van de boerderij, geloof ik.” Ook na de klap van de gelijkmaker bleef Zwolle op de been. In de verlenging had het zelfs nog de beste kansen. Feyenoord mocht van geluk spreken dat grensrechter Van Buul met enige vertraging en aarzelend de vlag opstak voor buitenspel waardoor Van de Vegt niet alleen op De Goey mocht afgaan.
De beloning voor Zwolle's noeste arbeid bleef bij de strafschoppenserie uit. Waar Feyenoord geroutineerd de ballen inschoot, daar had de thuisclub moeite met de goede richting. Bij Zwolle worden er altijd voor de training strafschoppen genomen. Daarom had coach Hendriks er in de dagen voor de kwartfinale niet extra op laten oefenen. Hij maakte tijdens de tweede verlenging een lijstje met de namen van vijf spelers, maar drie van hen zeiden niet te willen. Vervolgens ging Hendriks op zoek naar andere vrijwilligers. Stam miste Zwolle's eerste penalty, Duim de tweede. Beide keren pakte De Goey de bal. Blinker maakte een einde aan de lange strijd door de vierde strafschop van Feyenoord te benutten. Het was - sinds december 1990 - de dertiende bekerzege op rij voor de Rotterdamse club. En FC Zwolle restte slechts een staande ovatie van zijn aanhang.
“Ik hoop nu dat jullie kampioen worden”, sprak de teleurgestelde Hendriks tot zijn collega van Feyenoord, Meijer. “Dan kunnen wij tenminste zeggen dat we door de kampioen zijn uitgeschakeld.”
1993-03-31 | Halve Finale | Feyenoord - Ajax 0-5 (0-2)
Opstelling PSV:
Trainer: Bobby Robson
van Breukelen; van Aerle, Popescu, Valckx, Heintze; de Jong🟨, Bwalya (70' Chovanec), Koeman🟨; Bosman, Romario, Ellerman
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Wim Jansen
De Goey; van Gobbel, de Wolf, Metgod, Fräser⚽🟨; Scholten, Witschge, Sabau; Taument (89' van der Laan), Kiprich🟨, Blinker
Hoogtepunten:
53': 0-1 Fräser
Stadion: Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: van Vliet
Verslag:
Eerst de schaarbeweging, waarop de doelman abusievelijk reageert. Dan de gestifte, doeltreffende bal. Zo beheerst en artistiek als Dennis Bergkamp vlak voor rust Ajax op een 2-0 voorsprong tegen Feyenoord zette, zo wordt uiterst zelden gescoord. Gelukkig maar, om kunstzinnige van gewone doelpunten te onderscheiden. Dat is ook waarom Ajax anders is dan Feyenoord. Het verschil in schoonheid en kwaliteit. Het verschil tussen gewone voetballers en goede voetballers. Dan is een 5-0 nederlaag in eigen stadion niet meer dan logisch en had zelfs een 8-0 nederlaag niet misstaan.
Een volle Kuip als symbool voor de verwachtingen die voetbalminnend Nederland koesterde diende als decor voor de vernedering van Feyenoord. De euforie rondom een elftal dat geestdrift en jongensgeest als enige wapens heeft en vooral dank zij de door blessures veroorzaakte terugval van PSV en Ajax uitzicht heeft op de landstitel, werd in de halve finale van het nationale bekertoernooi meedogenloos verstoord.
Voor de tweede maal dit seizoen toonde Ajax aan Feyenoord dat voetballen meer kan zijn dan hardlopen en lichamelijke kracht. In de competitie wonnen de Amsterdammers eerder met 3-0. Alsof Ajacieden juist tegen de traditionele en aandoenlijke zwoegers uit de havenstad willen laten zien dat zij het spelletje beter beheersen. Gemotiveerd na de zwakke verrichtingen van de laatste weken en geprikkeld door de misplaatste ambities van Feyenoord, trok Ajax ten strijde. Elf voetballers die de gevoelens van hun trainer vertolken. Want zoals Van Gaal is, is Ajax. Altijd herken je aan een elftal de trainer.
Feyenoord kwam niet toe aan het spel dat het doorgaans laat zien. Waar was het enthousiasme? Waar was de saamhorigheid? Waar waren de vlegelachtige provocaties en het lichamelijk geweld? Misschien hoogmoed, gevoed door de kampioensvruchtige positie op de ranglijst en de zegereeks van de laatste weken in de competitie. Voorzichtig en met ontzag voor de superioriteit die de Ajacieden als vanouds uitstraalden legden de Rotterdamse spelers zichzelf aan banden. Het gebeurt wel vaker dat tegenstanders van Ajax menen de Amsterdammers met hun eigen wapens te kunnen bestrijden. En meestal vergeefs.
Zo ergerlijk saai als met name het eerste half uur verliep, zo saai hadden weinigen in het stadion deze veronderstelde thriller verwacht. Ajax speelde de bal rond op de helft van de tegenstander zoals dat in het scenario van Van Gaal staat. Feyenoord mocht dan aan de rand van het veld dank zij de speelse Taument en Blinker wel eens grommen als een speelse hond, het waren slechts plaagstootjes voor Ajax. Want in het centrum van de aanval van Feyenoord was de kopgrage spits Van Loen een gemakkelijke prooi voor Frank de Boer, die alle kopduels won en en passant toonde dat zijn spel aan degelijkheid en soberheid wint.
Discipline gepaard aan enthousiasme, Ajax was er heer en meester in. Zo jeugdig als de Amsterdammers vergeleken bij de Rotterdammmers zijn. Want het doelpunt van Bergkamp (het tweede van Ajax) mag dan van historische waarde zijn, de meeste aandacht genoten de vandaag 17 jaar geworden Clarence Seedorf en de net 20-jarige Edgar Davids. Zo subtiel, met zoveel overzicht als Seedorf - op de plaats van Jonk - vanuit het centrum van de verdediging de Ajax-aanvallen inleidde, dat getuigt van talent en verantwoordelijkheidsgevoel. Zo gretig en zo doeltreffend als Davids speelde getuigt van grote kwaliteit. Ook dat is het verschil tussen Ajax en Feyenoord, de jeugd.
Twee doelpunten van Bergkamp, als vanouds. Maar drie doelpunten van Davids, dat is uitzonderlijk. De kleine van Schellingwoude is warmbloedig. Het gebeurt vaak dat hij zijn emoties de vrije loop laat. Heerlijk. Dat is ook waarom een uiterlijk wel eens gecontroleerde maar innerlijk spontane man als Louis van Gaal hem waardeert. Het mannetje dat Bryan Roy moest doen vergeten, speelde de laatste wedstrijden matig. Maar toch werd hij in het elftal gehandhaafd. Gisteravond dankte hij Van Gaal voor zijn vertrouwen: met drie doelpunten en na de laatste treffer in een aangrijpende omhelzing aan de zijlijn met zijn trainer.
Dat Feyenoord aanvallend tekort schoot, was opmerkelijk. Het elftal kreeg - met enige coulantie - één kans. Maar dat het elftal verdedigend geen vat kreeg op de Ajax-voorwaartsen, mag nog verrassender worden genoemd. De manier waarop De Wolf en Metgod door Pettersson en Bergkamp op subtiele wijze vlak voor rust tot tweemaal werden uitgespeeld, zou echter wel een indicatie kunnen zijn dat het Feyenoord-duo te traag en te statisch is voor topvoetbal. De eerste keer profiteerde Davids, de tweede keer mocht Bergkamp zijn kunsten vertonen, de derde, vierde en vijfde keer werd het zelfs pijnlijk, maar bleef Feyenoord een grotere vernedering bespaard.
De snelheid van Heus en in de tweede helft van Refos bleek voorts ontoereikend om Overmars te stuiten, maar dat is hen niet aan te rekenen. Een kwartier na rust zag Refos toe - hij had ook een overtreding kunnen begaan - hoe de razendsnelle Ajax-aanvaller de bal voor Davids klaarlegde, waaruit 3-0 ontstond. Kreek bleek vervolgens te snel voor Van Gobbel en leek op weg naar 4-0. De Feyenoorder gebruikte zijn armen om Kreek te stuiten, voldoende reden voor scheidsrechter Blankenstein de rode kaart te trekken. Misschien een zware straf, maar wel rechtsgeldig.
Feyenoord was al lang verloren en ontredderd. Witschge, de man die de laatste weken zijn elftal met bluf en overmoed leidde, was al vervangen. Dat Vink en Bergkamp nog fraaie kansen misten, was meer te wijten aan lichtzinnigheid van de Ajacieden dan aan de kwaliteiten van Feyenoord. Bergkamp was niet eens fit, angstig voor zijn kwetsbare enkels als hij zich manifesteerde bij duels. Scheidsrechter Blankenstein weigerde tot tweemaal toe Ajax een strafschop te geven. Eigenlijk was iedereen genadig voor Feyenoord, totdat Davids De Wolf met een prachtige beweging op de middenlijn uitspeelde om vervolgens dertig meter verder met een prachtig schot doelman De Goey te passeren: 5-0.
En dan Van Gaal op de persconferentie. Kort, krachtig en uitdagend: “Ik heb niks toe te voegen. Ik denk dat het een Ajax-show is geweest.” Bluf. Natuurlijk. In de gangen van de restauratie van het Feyenoord-stadion wemelde het nog lang van de Ajacieden. Ze lieten zich zien, ze lachten zowaar. Dat is lang geleden.
-
-
-
-
Europa Cup II:
1992-09-16 | 1e Ronde | Feyenoord - Hapoel Petach 1-0 (0-0)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.
1992-09-30 | 1e Ronde | Hapoel Petach - Feyenoord 2-1 (1-0)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.
1992-10-21 | 2e Ronde | FC Luzern - Feyenoord 1-0 (0-0)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.
1992-11-04 | 2e Ronde | Feyenoord - FC Luzern 4-1 (2-1)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.
1993-03-02 | Kwartfinale | Feyenoord - Spartak Moskou 0-1 (0-1)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.
1993-03-17 | Kwartfinale | Spartak Moskou - Feyenoord 3-1 (1-1)
Opstelling Heracles:
Trainer: Henk ten Cate
Beerthuizen; Coolen, Klomp, Booij, Manders; Pattinama🟨, Reuser, Waslander; de Vries, Mossel, Velten
Opstelling Feyenoord:
Trainer: Pim Verbeek
De Goey; Troost, Metgod, Nortan, Heus; van Gobbel, Fräser🟨🟥, Scholten🟨; Sabau🟥, Kiprich⚽, Keur (89' de Wolf)
Hoogtepunten:
40': 0-1 Kiprich
69': 🟥 Fräser (Feyenoord)
82': 🟥 Sabau (Feyenoord)
Stadion: Sportpark Bornsestraat, Almelo
Toeschouwers: 7.000
Scheidsrechter: Luinge
Verslag:
De problemen bij Feyenoord stapelen zich op. De Rotterdamse ploeg plaatste zich gisteravond weliswaar voor de derde ronde van het toernooi om de KNVB-beker door met 1-0 van Heracles te winnen, maar zal in de komende weken Sabau en Fraser moeten missen wegens een rode kaart. Voorstopper Henk Fraser was de eerste die werd wegestuurd. Na veel duw- en trekwerk in het strafschopgebeid trapte hij na tegen Folkert Velten, de gevaarlijkste aanvaller bij de eerste divisie-club. Fraser had voor rust al geel gehad van scheidsrechter Luinge. Folkert Velten pleitte de dader later vrij. 'Er was een situatie in het strafschopgebied met het gebruikelijke duw- en trekwerk. Op een gegeven moment raakten de veters van Fraser en mij verward, waardoor we min of meer tegen elkaar opvielen. Er gebeurde verder niets. Dat heb ik ook tegen de scheidsrechter gezegd. Hij had de kaart echter al in de hand en kon niet meer terug.' Fraser onderstreepte de woorden van Velten. 'We zaten aan elkaar vast, maar van natrappen was geen sprake. Ik snap er niets van.'
Sabau werd acht minuten voor het einde de weg naar de kleedkamer gewezen. Hij schopte eveneens naar Velten, nadat de aanvaller uit Enter in eerste instantie een overtreding maakte tegen de Roemeen. Velten dit keer: 'Bij een duel ging ik op de voet van Sabau staan. Het spel ging verder. Ik liep weg en hij haalde uit. De rode kaart voor Sabau was volkomen terecht, die voor Fraser belachelijk. Ik ben best bereid dat tegen de tuchtcommissie van de KNVB te zeggen.'
Niet alleen het gedrag, ook het spel van Feyenoord was weinig verheffend. De Rotterdammers, ondanks enkele wijzigingen - De Wolf en Lokhoff uit de ploeg, Van Gobbel en voor het eerst sinds zijn beenbreuk en Troost in de basis - speelden uiterst zwak. In het eerste half uur kreeg Heracles de beste kansen op de openingstreffer. Beide keren echter miste Velten, vrij voor het doel van De Goey.
In de 40ste minuut maakte Kiprich het beslissende doelpunt. De Hongaar scoorde beheerst op aangeven van Nortan. Na de rust gebeurde vrijwel niets dat met goed voetbal te maken had. Feyenoord kreeg nog een kans. In de 77ste minuut schoot Scholten, na een pass van Keur, tegen de paal. Directeur sportief Ger Lagendijk reageerde zich af op arbiter Luinge. 'Deze scheidsrechter is aan de beurt bij de tuchtcommissie', brieste Lagendijk.